Cherrier Miklós János: Institutiones Historiae Ecclesiasticae. Tom.3. (Pestini, 1841) - 21.951c
368 illud principium tenens: a Christiano omnem doctrinam reliquen- dam esse, quam]mente non assequitur 47 *) naturam Dei et mysterium SS. Trinitatis adeo subtiliter et argute exposuit, ut tam privati doctores, quam concilia eum de haeresi accusarent. Capita errorum ejus recensuit & B er nardus Claraevallensis de illo sic judicans: „Cum de Trinitate loquitur, sápit Arium , cum de gratia Pelagium, cum de persona Christi Nestorium.u Porro has propositiones ab illo traditas fuisse referunt eruditi 1) Patrem esse omnipotentem, Filium minus potentem, spiritum s. impotentem. 2) Spiritum S, quidem ex Patre et Filio procedere, sed non esse de Patris, Filiique aubstantia. 3) Christum non fuisse factum hominem , ut nos redimeret. 4) Deum nec posse, nec debere mala impedire. 5) Eos nullum peccatum commisisse, qui Christum ignorantes crucifixerunt. 6) Hominibus non imputari culpam peccati originalis, sed poenam. 7) Potestatem ligandi et solvendi tantum Apostolis , et nequaquam etiam successoribus eorum fuisse colla- tam. 8) Homines operibus nec meliores nec pejores fieri. 9) Concupiscentiam, delectationem et ignorantiam nullum generare peccatum , sed solum consensum et conlemtum Dei 4S) **). Abue- lardus ob errores et doctrinae novitatem, quam ore scriptisve propagasse dicebatur, in synodo a Rudolpho Archiepiscopo Rhe- mensi Suessione anno 1121. celebrata non solum plurium errorum contra fidem insimulatus, sed etiam librum de Trinitate a se exaratum igni devovere, et symbolum S. Alhanasii ex scripto recitare jussus est, ut superbus novator tanto magis humilitatis speciem daret 49). Aliquot annis (ardius rursum delatus fuit Abae- lardus ob lietrerodoxjara suam auctore Guilelmo abbate S. Theodorici, cui accesserunt celeberrimi hujus aetatis viri S. Nor47) Ahaelardi Introductio ad Theolog. L. II. c. 1. opm. p. 1074. 48) Errores hos illi attribuunt S. Bernardus epist. 190. ad Innocent. I. Guil abbas S. Theodorici, in disputatione adversus Abaelard. Anonymus in disput. adversus eundem Lib. 1IL contenta T. III. biblioth. Cisterciens. et Otto Frising. L. I. de gestis Friderici c. 47. Huc etiam referenda epist. 187. Bernardi. 491 Hujus Synodi historiam refert S. Bernardus epist. ad Inonem Cardinal. 193. et Otto Frising L. I. de gesi. Frider. c. 47. maxime autem ea noscitur ex ipsius Abaelardi epist. I. de calamitatib, suis ad amicum.
