Cherrier Miklós János: Institutiones Historiae Ecclesiasticae. Tom.3. (Pestini, 1841) - 21.951c
Pécsvaradini B. M. V. et Divo Benedicto Sacro domicilium con- stituit, illique ipsum Astricum aut Anastasium velut abbatem praefecit 6I). Ita tertium Coenobium in monte Zobor ad Nitriam erexit in honorem S. Hippolyti. Et haec prima fuere praeconum Seminaria, ex quibus prodeuntes viri apostolico zelo praediti populum Hungáriáé erudiebant, ac ab idolorum cultu aversam Christo lucri facere studebaot. Imo ipse Stephanus Apostoli munus suscipiens provincias obibat, et jam seorsim singulos jam in communi praesertim potentiores hortabatur, monebat rogabat , ut fidem Orthodoxam amplecterentur, minis quandoque intentatis et nonnunquam praemiis etiam distributis. Laborum suorum fructus optatos perscipiens Stephanus ut Religionem Christianam perennem in regno redderet Episcopatus constituere, et Ollonis suasu coronam regiam sumere sibi proposuit, quo sic majorem in regno auctoritatem nancisceretur gentem suam nationibus aliis arctiori vinculo jungeret. Qua propter regnum in decem episcopatus nempe Agriensem, Bacsiensem , Csauadiensem , Coloceusem , Jaurinensem, Quinque Ecclesien- sem, Transilvaniensem, Vacieusem, Varadinensem, Veszpremien- sem et unum Archicpiscopatum Strigoniensem divisit G2J, desi- gnatisque nonnullis episcopis^í/nct/wtPécsvaradiensem abbatem, Colocensi episcopatui destinatum Romam ad Silvestrum II. Pontificem ablegavit, id impetraturum, ut gentem Hungaram. recens conversam gremio Ecclesiae inscriberet Pontifex, designatos episcopatus auctoritate sua confirmaret, coronam denique qua velut rex inaugurari et uti possit submittere dignaretur Pontifex cunctis postulatis Stephani tanto promptius detulit , quod et Otto III• imperator coronae petendae auctor casu Romae constitutus Pontificem ad id praestandum disposuerit, et tantorum hominum ad veram fidem conversio ipsi quoque Pontifici summum solatium adtulerit. Imo non solum coronam verum -et crucem in signum Apostolatus submisit, facta eidem potestate Ecclesias Hungáriáé vice sui ordinandi. Sic enim Silvestrum II. de Sttphano locutum fuisse Hartvicus testatur. „Ego sum 61) Carthuitiui vita S. Stepfi. p. 130. edit. Fray. 62) Ditrnarus L. 4 apud Fray Annál. Reg. Hung. P. 1. 6. Hartvic. apud Schvandtner Tom. I. p. 417.
