Cherrier Miklós János: Institutiones Historiae Ecclesiasticae. Tom.3. (Pestini, 1841) - 21.951c
323 omnem fere Philosophiam scholasticam sibi propriam reddidisset, Lutetiam Parisiorum profectus est, ubi Gttilelmum Campelleu- eem Professorem celeberrimum uactus, in Philosophia peripatetica tantos progressus fecit, ut non tantum condiscipulos sed et magistrum suum intra breve tempus superaret. Ex auditore sensim scholarum regens factus jam in adolescentia sua Meloduni , ac postea Corbolii literarum palaestram adperuit, et docendo Dialecticam celeberrimum sibi nomen emeruit. Verum acerbis aemulorum persecutionibus expositus, corporisque infirmitate affectus medicorum consilio patriam repetiit, et integro biennio inter suos transacto inde reversus Antelmi Laudunensis collegia Theologica frequentavit, sed hujus institutionem parvi faciens , protinus sacras literas publice interpretari coepit, tanto cum successu, ut paulo post magistri sui scholas vacuaret. Quare a docendi provincia inhibitus Parisios deuuo concessit, ubi servatis sacrae Scripturae collegiis nomine celeberrimo inclaruit, primariamque Philosophiae ac Theologiae cathedram obtinuit, ac tantam gloriam et admirationem sibi conscivit, ut non solum e Gallia, sed etiam e Belgio, Anglia, et Germania discipuli ad ipsum audiendum convolarent. Sed cum isto tempore Abaelardu» amore suo in Heloissam, quam Fulberlus canonicus Parisiensis, puellae avunculus, in literis instituendam eidem commiserat, adversam sortem sibi pararet, anno 1119. vota monastica in abbatia S. Diotiysii prope Parisios emisit, eidem- que ut ageret Heloissa, qua u antea in uxorem duxerat, tandem cffectuavit. Heloissa assumpto in monasterio Argentoliensivelo post modum in Priorissam electa fuit. Abaclardum intra septa monasterii mox aliae adversitates exceperunt. Nam pmnere docendi porro quoque fungens, disputationibus abreptus fidei quoque naufragium fecit, male de Filio Dei et Spiritu S. item de peccato originali, nec non de operum humanorum merito dogmatizans. Turbis hinc exortis fuga se salvavit, et in amoenissima Trecensi agri solitudine oratorium erexit Paracleti nomine compellatum, quod tamen, ad abbatiam S. Gildasii Rivensis assumptus Abaelardus, Heloissae et sociabus reliquit. Anno 1140. ob errores in fide rursus delatus, et nova sententia condemnatus est, verum is inter posita ad sedem Pontificiam ad, 21*
