Cherrier Miklós János: Institutiones Historiae Ecclesiasticae. Tom.3. (Pestini, 1841) - 21.951c
309 sciscitabantur, nun» ea quae universalia (^generales conceptus) nominantur , spectent ad ordinem ipsarum rerum , aut potius nomina sint, mente solum excogitata 8). Primum defendebant Platonis sectatores alteimm Aristotelis, et Porphyrii discipul» iisque propterea Realium, aut Realist arum, his autem Vocalium, aut Nominalium compellatio adhaesit. Inter Nominales longe excelluit, ac facile princeps erat, Roscellinus vir subtilissimus , de quo alibi sermo recurret. Realium vero primum fulcrum Odo erat postea ad episcopatum Cameracensem promotus • #). Seculo XII. innotuerunt Formales seu Formalistáé, qui praecedentes sectas unire volentes, docebant universalia nec ad classem rerum, nec ad eam nominum sed formarum spectare, indeque nomen tulerunt. Haec tamen secta postrema assumtam thesim non solum non solvit, verum potius novis litibus ansam praebuit 9). Controversia haec renovata est seculo XIV. cum pro Nominalibus acerrime pugnasset Guile Imus Occamus, monachus Franciscanus rigidioris observantiae ex Anglia, et Doctor Parisiensis. Joannes XXII. Pontifex et ejus successores omnia quidem tentabant, ut Nominalium sectam restringerent, verum frustra , cum rigidiores Fran- ciscaui adeo jam potentes evaserint, ut Pontificum plane decreta de paupertate evangelica edita recipere morarentur. Nec feliciorem effectum sortita sunt conamina Universitatis Parisiensis licet anno 1339. peculiare decretum ediderit, et Occanii philosophiam proscripserit 10); quo enim plures se Nominalibus opponebant, tanto majori numero eadem secta increscebat. Nec rationibus tantum et argument's decertabant sectae hae, verum ad accusationes quoque mutuas, leges et arma confugerunt ita, ut omnes fere Academiae occidentales huic bello implicitae fuerint. Iu plerisque tamen provinciis Realium Scholae potentia et viribus praevalebat. Succumbentem Nominalium statum circa finem 8) Jo. Saluber t i Philosophia Nominalium »Indicata 1651. Paris. 8.Joan. Rruckeri Hist. Critic. Philosophiae T. III. p. 604. et seq. 9) Joan. Saritberiens. in iWetalojrico L. II. c. 17. p. 814. et seq. et Policraf, L. VII. p. 451, 452. 101 Brurkeri Hist. Crit. Philos. T. III. p. 854. Carolus Plessis d' Argentré Collect, judicior. de novis error. T. I. p. 337, — Houlay Hist. Acaderu. Paris. T. IV. p. 2f)7. _ Anton. Wood Antiquit. Oxonieiia. T. I. p. 169, et seq. lialuzius Miscell.T. IV. p. 53l’.
