Cherrier Miklós János: Institutiones Historiae Ecclesiasticae. Tom.2. (Pestini, 1840) - 21.951b
17 Antiochena oppugnare tentaverint: ipse S. Athanasius (cpist. ad Solitarios) querimonias deponit super eo, quod Constantius paternae fidei ac pietatis vestigia non sectetur. Praeterea constat S. Llilarium (in L. 1, ad Constantium) excurrere in laudem fidei Constantini M. earaque summopere commendare, et huic plene consentire Epipha- nium haeres. (i9. Huc denique et illud accedit, quod Ecclesia Graeca Constantinum inter sanctos veneretur, ejusque festivitatem die 21. Maji celebret, uti MenologiaJGraecorum testantur. **) Baronius, Ciampinus, Schelstratus quidem ejus opinionis sunt, quod Constantinus M. anno 324. Romae baptismum a Syl~ vestro Pontifice susceperit, verum sententiam hanc Cardinalis I\'ori- sius , Tillemontius, aliique solidis argumentis refutarunt. Nam Constantinum Nicomediae ab Episcopo urbis Eusebio baptisatura fuisse, sicque eum ad finem vitae suae baptismum distulisse claris verbis testantur Eusebius L. IV. de vita Constantini c. 61. 62. Socrates L. I. H, E. c. 39. Sozomenus L. II. H. E. c. 34. Theodoretus L. I. H, E. c. 33. *#*) Commentum de Romano Constantini baptismo aliud post se traxit , nempe imperatorem baptismo lustratum Sylvestro Pontifici, et successoribus ejus donasse palatium Lateranense, urbem Romam, alia8que Italiae provincias et occidentis. Fabula donationis hujus iterato graece et latiné juris publici facta est, variasque ejus editiones recenset J. A. Fabricius bibi, graec. L. V. c. 3. vol, G. p. 4. seq. Donationis authentiam nonnulli mordicus vindicant, uti Augustin. Steuchus (L, de. donat. Constantini) Jacobus Greiser (de munificentia prinCipum in sedem Apostolicam) Nicolaus Schute- nius (in Carolo iW. Romano-Catholico L. II. c‘ 6.) et alii. Fani tamen spuriam esse multa ostendunt. In specie: Constantino in donatione praedicta tales adseribuntur tituli, quos in aliis edictis suis non usurpavit; m subscriptione leguntur Consules, qui in fastis nullibi visuntur; Ecclesia Hierosolymitana dicitur Sedes patriarcha- lis, ubi tamen illa post mortem Constantini ad eam dignitatem ele* vata est; Italiae provincias et Occidentis Constantini sticessores jure haereditario inter se diviserunt, quas tamen donatio Romano Pontifici adjudicat. Haec cuncta manifesto indicio sunt donationem hane recentiori aevo adornatam fuisse, idque tanto certius statui potest, cum anto Scculnm VIII, nulla ejus mentio io publicis documentis facta sit. Suppositionem donationis primus docuit Laurentius l alla, quem dein alii scqacbantur. II. Hiat. Eccl. 2
