Cherrier Miklós János: Institutiones Historiae Ecclesiasticae. Tom.2. (Pestini, 1840) - 21.951b
At Romani missa legatione cujas caput Leo Papa erat, periculum a se removerunt, nam Attila Leonis Papae eloquentia perculsus promissa pace in Pannoniam recessit 44) , ubi anno 454. sanguine e naribus in iauces illapso extinctus est 4r>). Post Attiláé mortem dissolutum est Hunnorum regnum, nam discordiae inter ejus filios Ellacum, Dengezicum et Irnachum enatae id sequelarum habuerunt, ut regnum inter se dividerent sicque debilitati paulo post a reliquis populis superarentur, ac breve post tempus caesis Elluco et Dengezicho solus Írna- dius superstes esset. Hic teste Tillenwntio manifestum sibi imminere periculum videns sive bona imperatoris orientis venia sive sua industria sedes sibi et Hunnorum reliquiis in minore Scythia ad Boristhenem fluviam elegit. Hinc tardius Hunni erumpentibus ex Asia Avaribus conjuncti Pannoniam rursus armis invaserunt. Prosper in Chronico, et De Guignes in Histoire des Iluns. §. 7. Arabum, Persarum. Durantibus his in Occidente, Oriens quoque gravissimis bellis et perpetuis turbis jactabatur. Inter reliquos imperii Orientis funestiore» hostes referendi sunt Arabes, gens Nomadica , armorum gerendorum perita, et libertatis studiosissima, quae Mu- Jiamedis castra secuta plures provincias Orientis occupavit 4G). Mtthamedis successores ct Caliphae Syriam et Palaestinam subjugarunt, Bassoram aedificarunt, Bagdadum ad splendorem reposuerunt , Judaeis et Christianis Orientis tributum imposuerunt. Quod Persas attinet, hi sub rege Hormisdu sive Jazdegirde cum Arabibus congrcdientes horum potentia oppressi, et jugum subire coacti sunt 4T). Fortuna hac armorum animati Arabes Aegyptum invaserunt, et hac in potestatem redacta anno 711. 44) Jornandes de reb. Get. c. 42. Procopius L. I, Musanlius Tab. Chron. р. 385- 45) Jornand ibid. c. 49. Theophanes p. 93. 46) Abnlfeda с. 51. 61. 62. 63. Elmacinus L. 1. c, 1. p. 5—9, Abutpharajus Dy- nast. ÍX. p. 160—164. Frideaux vita Wlahomedis p. 138. 148. 47) Elmacinus L. I. c. 4. p. 32. Ockley. Hist, der Sarazenen P» 1. p. 364—367.
