Cherrier Miklós János: Institutiones Historiae Ecclesiasticae. Tom.1. (Pestini, 1840) - 21.951a
508 Antiochenae pacem restituerent, cum quibusdam aliis Hierosoly- mam ad Apostolos et seniores profecti sunt, illuc pertingentes magno cum animi dolore observarunt, et ibi eadem de materia motus exortos. Quare ad hanc litem componendam anno post conversionem S. Pauli decimoquarto 15), Apostoli et seniores in Synodum coaluerunt *) huicque totam Ecclesiam Hierosolymitanam, aut certe insignem ejus partem interfuisse nullum dubium 16). Cum utraque ex parte de controverso objecto multum disputassent, S. Petrus Apostolorum princeps ante omnes sententiam suam in concilio pronunciavit, illudque praesertim postulavit: non esse gentilibus recens conversis onus circumcisionis, legisque Mosaicae imponendum. Petro sermonem suum liniente Paulus, et Barnabas referebant, quanta Deus miracula per eos apud exteras nationes patrasset. His finitis Jacobus loqui coepit*, Petri sententiam de vocatione gentium oraculis prophetarum probans, et materiam controversam sic decidens: non esse iis, qui ex gentibus convertuntur ad fidem, oneris aliquid imponendum, nisi ut abstineant ab idolorum immunditiis , fornicatione, sanguine victimarum, et animantibus suffocatis. Terminato et adprobato per omnium suffragia hocce concilio Paulum et Barnabam, item Judam , cognomine Barsabam, et Silam Antiochiam miserunt cum literis, quibus litis decisionem, decretique rationem significarent. Ex quibus cunctis manifestum fit, Apostolos hoc in concilio ita versatos fuisse, ut illud omnium futurorum conciliorum norma et exemplar jure merito dici possit. Apostoli vi decreti in Concilio Hierosolymitano lati gentiles a rituum judaicorum observatione prorsus dispensarunt. Ne tamen gentiles nimium exosi Judaeis redderentur, illis praeceperunt, ut ab omnibus abstinerent, quae Judaeis foeda, et detestabilia videbantur, talia erant convivia, quae idololatrae ex victimis immolatis parare, et obscaena crimina, quae illis plerumque conjungere solebant; item ut a sanguine et suffocatorum animalium carne sibi caverent, idque tanto magis, quod haec cum animi lenitate pugnarent, et periculo in idololatriam relabendi eos exponerent. W *) De tempore, quo concilium hoc celebratum est, variant eruditorum sententiae. Ludovicut cnpellus Hiator. Apostol, illud anno 15) Galat. II. 1. 10) Actor. XV. 12. 22. 23.
