Vass László: Institutiones historiae ecclesiasticae novi foederis. Tom.1. Introduction (Pestini, 1828) - 20.880
83 quatenus scilicet est necessaria forma et conditio a priori nobis insita, sine qua res nobis repraesentare non possemus. Cf. Joh. Gottlieb Buble ßef)cbucf; bee @efcbicf)£e bee ^3f)iíofopf)ie unb einer briíifctyen ßiierafuc berfeíben. 8íec %§. 26flec 2íbfi;n. §. 2151 — §. 2152. $• 31. II o r a e. Vocabulum hora ab initio significavit aut generatim tempus, uti cum Homerus Odyss. I. 15. v. 392 et f. ait : ovSé n os xq>) , ojqiu y.ctTalsyßou et cum Xenophon Memorabilium l. 4. c. 7. de horis noctis , mensis et anni loquitur, aut speciatim quatuor anni tempestates, ver, aestatem, autumnum et hyemem, uti cum Horatius l. 1. od. 12. dicit, quod mundum horae temperent, scilicet jam calore, jam frigore. Postquam autem progressu temporis dies in 12 partes minores dividi caepisset, vocabulum hora ad eas designandas adhibebatur. Unde nunc hora est 24ta pars diei, a) a) Horae primum per gnomones et clepsydras determinabantur , de quibus v. Herodot. in Euterpe c. 109. Plinius Hist. Nat. I. 2. c. 76. I. 7. c. 60. Dio- gen. Laert. I. 2. c. 1. Censorinus De Die Natali c. 23. cf. Busch Jöcrfucf) cincé J£ünbDud)é t>cr (S'rfin* bunten. Sub vocibus: Ufyr et ©onnenutyr. §. 32. Dies. Dies alius naturalis, alius civilis est; dies flaturalis est spatium temporis ab ortu solis usque ad occasum, cui ex adverso nox opponitur, quae est spatium temporis, quo sol infra nostrum horizontéin versatur, dies civilis autem est spatium temporis, quo terra *
