Vass László: Institutiones historiae ecclesiasticae novi foederis. Tom.1. Introduction (Pestini, 1828) - 20.880
162 Jam., ut Periodo Juliana rite utamur, iri serie annorum , qui ab orbe condito ad nostra usque tempora effluxerunt, certus aliquis annus defigendus, isque, tamquam communis cardo annorum antecedentium , et consequentium spectandus est. Communiter autem a Chronologis Imus annus ae. v. defigitur, a) Is annus habuit Cyclum Solis 10, Lunae 2, Indictionis 4, qui Cycli juxta dicta anno P. J. 4714 respondent, adeoque Imus annus ae. v. est annus P. J. 4714. Hinc Periodus Juliana sic concipienda est, ac si ex ea usque ad Imum annum ae. V. 4713 anni evoluti fuissent. Si igitur ad datum quemcunque annum ae. v. 4713 anni addantur, patebit, cuinam anno P. J. respondeat , seu illum annum ae. v. ad Periodum Julianam reductum habebimus. Vicissim , si a dato anno P. J. 4713 anni subtrahantur, resciemus, cui anno ae. v. conveniat. a) Quam optime hic limes assumitur; nam in annis , qui ab initio ae. v. ail nostra usque tempora effluxerunt, omnes consentiunt, tantum in annis ae. v. praecedentibus est dissensus inter Chronologos. Quare hac ratione Imus annuS ae. v. tamquam cardo, et centrum Chronologiae consideratur. His positis Periodus Juliana magno usui est: 1) ad Chronologos intélligendos; cum enim Chronologi hoc, vel illo anno mundi aliquid accidisse affirmant, id statim intelligi nequit. Enimvero Chronologi in annis mundi inter se valde discordes sunt. Igitur investigandum est, quot annos aliquis Chronologus ab orbe condito usque ad initium ae. v. numeret. Hi anni subtrahantur ab annis P. J. 4713, qui ae. v. praecesserunt, excessus ostendit, quoto anno P. J. Chronologus orbem conditum esse, sicque etiam
