Fejér György: Authentia et vis probandi diplomatum. In codicis diplomatici coronidem (Budae, 1838) - 20.632

18 zwölften Jahrhundert gebräuchlich gewesen sey; nachher hatten die Urkunden eine mehr längliche Gestalt erhalten; jedoch der Gestalt, dass man in denselben keinen Raum mehr antreffe. Gruber (Lehrsystem Th. I. $. 11. p. 57.), und Schöneman (Syst. d. alig. Dipl. Th. I. S. 512. folg.) halten je­doch mit Recht dafür, dass es ganz willkürlich be­obachtet sey, das Pergament der Länge oder der Breite nach zu beschneiden, wie wohl die letzte­re Form am häufigsten angetroffen wird“ Spangen­berg 1. c. $. 21. Quartam diplomatum externam notam Lingua absoluit: saeculum vsque XVI-um domi nostrae Latina, non illa classica, pura, sed rudis, solaecismis erroribus grammaticis inquinata et hor­rida ; vocibus patriis, vulgo: tania, holum, tui, gertian, berch worsa etc. mixta; „LinguaRustica, ut saepius pro masculinis foeminina, pro foeminis neutra, et pro neutris masculina commutentur; ut ipsae quoque praepositiones — loco debito ple­rumque non locentur, et pro ablativis accusativa, et rursum pro accusativis ablativa ponantur.“ Haec iam Gregorii Turonensis aevo. C£ J. C. Adelung Glossarium manuale mediae et infimae latinitatis, ex magnis operibus Cangii, Carpentarii, aliorum­que Benedictinorum, in minorem formam conci- natum, Halae, 1779. 8. Tomi YJ. §. 22. Formulas Diplomatum publicorum do- nationalium et collationalium internas, commu­nes, repraesentat syntagma a C. Mabillonio artis Dipl. L. VI. p. 619. sequentibus exhibitum: „Praecepta vel Mundiburgia magnatum et saecularium pote­statum sunt solum. Proprie autem regum vel prin- cipum praecepta signum certum non habent ab in exordns, sed quod facere scriptoribus libuerit

Next

/
Thumbnails
Contents