Fejér György: Authentia et vis probandi diplomatum. In codicis diplomatici coronidem (Budae, 1838) - 20.632
12 ut de suscepto descriptio, mensae gloriosissimorum Praefectorum — et quod ex publicis arc liiuis profertur, et publicum habet testimonium, etiam susceptibile hoc esse, ad collationes manum ponimus.“ Novella XLI. cap. 2. §. 15. Publicitás vero vetustate iuncta diplomatum, queis suffragatur, authentiam facit irrefragabilem; cui manifestus duntaxat formularum defectus possit derogare: talium quippe vigore ius Hungáriáé publicum ac priuatum est constabilitum; inde Patronatus regii ac priuati iura eruta; priuilegia a Maioribus deriuata; praedia, pagi, castra, telonia, tributa possessa, et alienata postliminio reuocala. Omnis interim subreptionis prae- cauendae gratia obtinet haec formula, a saeculo XIV. inseri solita: Eatenus, quatenus rite ac legitime sunt emanatae , viribusque earum veritas suffragatur.“ Haec est Juris etiam consultorum sententia: Eine in öffentlichen Archiven, oder Re g est r atu ren aufbewahrte alte Urkunde hat die rechtliche Vermuthung für sich, dass sie acht ist; und bewirkt, wenn nicht besondere Gründe der Unächtheit derselben entgegen stehen, einen vollen Beweis.“ Gönner, Entwurf eines Gesetzbuches für das gerichtliche Verfahren. Band I. p. 179. §. 14. Priuata etiam diplomata originalia, vetustate commendata, tamdiu authentica sunt censenda, donec eorum suppositio aut interpolatio, solennium notarum defectu, haud euinci- tur: praerogaliuam hanc nacla sunt 1). Juris canonici auctoritate: „Mandamus, quatenus secundum diuisionem, quae per libros antiquos, vel alio modo melius probantur, — in negocio procedatis.“ Cap. III. 12. (Deer. II. 19.) de proba-