Krammer Ferenc: Fragmentum tertium, dogmaticum, de sola salvifica ecclesia, et neoterica ecclesiae catholicitate, ex scriptura, et ratione (Posonii, 1824) - 11.164c

§2 gnoscendae, quae praeeligenda est, ecclesia via, provisum di­vinitus esse. — lltrum horum, consulta Dei sapienda et boni­tate, spectatoque euangelii spiritu ac line, verius, adeoque prae­eligendum ? —'3) Valeat, pace mea, hoc criterium ; sed adhi­beatur apte ad finem; nec proinde doctrinarum, insuperabile il­lud, verum hominum, qui doctrinas profitentur, examen fiat.— — Id praecipit Scriptura ipsa; scriptum enim est; ex fructibus eorum cognoscetis eos ; —■ tum : non potest arbor bona malos fru­ctus facere, neque arbor mala bonos fructus facere. Hac, di­vinitus praemonstrata, ipsam vitae praxirn considerandi et examinandi via, universi coetus alii manifeste vapulant, sola­que ecclesia nostra triumphat, in qua virtutum, operumque bonorum exercitium, magis, quam uspiam alibi, florere, cer­tum est; — quo argumento? invicto; tale enim sine du­bio argumentum est, quod de adversa sibi parte praestat ad­versariorum confessio ; tum , confessio , de defectu proprio. —• Jam origines coetuum posteriorum quam tetrae ! (v. Frag. Isag. §. 1Q. et aO.) quam manifesta eo quoque tempore, in summo illo rem nostram dedecore cooperiendi aestu, atque in ipsa illa pro­priae miseriae confessione, (ibid.) confessio praerogativae nostrae! — Inde vero ad nudius tertius usque, quam tristis ibidem fue­rit rerum facies, sitque adhuc, narrabunt domestici testes, quos alibi excitaturus sum; — unum hoc loco, gravem omnino, re- busque nostris oppido infestum, sistam, candide praerogativam ecclesiae noslrae, et miseriam caeterarum, conflentem, Fride- ricum Germanum Ludke; qui in dialogis suis, notis communiter, postquam dominantium in medio malorum ac vitiorum cumulum commemoravit, subdit in Critone sequentia: 2Bir ^Protestanten tjanbcin — unmoraíífcficr, unD uudmfHtcfer, alS bie Oiomifcfe (Slvitfteu. — £er ebrltcfjc .Saiboltf lieft wentgflcné feinen Obiam bené * Q3rubcr; — waé tbun wir? wir fyaffen, betrügen, brücfcit, ttttb »erfolgen unő untcrcínanbcr. — üBo $eígt fid) benn mm bor Umfing (en, praxim vitae!) bcr (bf)rtftítd)Cn (protestanticae nem­pe) Pebre, tn bie 5Uícirfcíteitfreuitbltdie, rccfuftfaffene ©cjmnuiig bev Mitbürger gegeiteínattbcr ? 3d) badjte, bie Qrrfafyrung (experien tia ergo teste) würfe ifire gan$e Theoriae (en!) über ben Rau­fen. — Igitur praxis vitae refellit theoriam, i. e. recepias in me­dio doctrinas. — Mox vero, vera Critonem dixisse, annuit Foti/ carpus, seu ipse Ludke, pag. 220. seq. confer. Frag. Isag. §§. 34. 35. 37. et 38. — Si proinde uti criterio hoc, hunc in mo­dum , placet, haud ambigua manet praedectio ecclesiae, 5) Quae minus superstitioni, ei intolerantiae facet. Acceptum hoc criterium, ex eorum, qui illud urgent, sijste- mate est; de quo , num praeeligi debeat ? imprimis quaeritur , <juodve in atro; oppressae per superstitionem \eritatis, figmen-

Next

/
Thumbnails
Contents