Krammer Ferenc: Fragmentum tertium, dogmaticum, de sola salvifica ecclesia, et neoterica ecclesiae catholicitate, ex scriptura, et ratione (Posonii, 1824) - 11.164c

se se distinguat ? quae constanter inde ab initio distinguen­tem, atqué in oculos incurrentem praeseferat figurarn ? - quae item manifestioribus influentis et conservantis Dei providentiae argumentis demonstretur ? — Omnes, posterius ortae, uni, quae universas praecessit ortu, in splendore, gloria, et conservationis demonstratione, manifeste ce­dunt, nullaque omnium de peculiari providentiae influxu, et conservatione , gloriari, ulla similitudine veri, potest. Quid ad haec? dicunt: Extraordinariis quidem ac supernaturalibus modis eccle­siam Christi in principio aedificatam, roboratamque fuisse; at continuari extraordinariam hanc providentiam haud debu­isse, ultra, quam ecclesia eadem firmata in tactum esset, ut subsistere deinceps suis viribus, et absque extraordinaria hac ope, hominum doctorum conatu, meditatione, or dinar iorumque mediorum praesidio, conservari posset. Intelligimus ex hac congerie, voluisse quidem Deum, ut ec­clesia haec semper subsistat et conservetur; — ast ad id peculia­ris providentiae iniluxum, postquam extraordinarie stabilita est, haud requiri; — satis ad eum iinem esse media ordinaria, et proprias hominum doctorum vires. — Scite, profecto! — In hac hypothesi salva quidem est. rima, qua ingredi corruptiones, fundamentum reformationis, possint; — sed num salvum quo­que Dei consilium, volentis, ut, structa mirabili signorum ad- paratu ecclesia, semper subsistat et conservetur? — JNum salvum etiäm, radicatum in Dei verbo, atque ab iisdem his, qui haec sciscunt, recognitum pro rato, principium, de ecclesia Dei, semper tali, qualis in principio fuit, mansura ? (§. 5.) — Non­ne, illae ipsae, quae jactantur, rerum corruptiones, iliaque re­formandarum divinarum rerum necessitatis praetensio, vix un­quam, ea in hypothesi, desitura , invictum praestant argumen­tum, constabilitionem, factam extraordinarie in principio, absque peculiaris divini influxus jugi continuatione, haud sufficere ad id, ut semper ecclesia Dei subsistat et conservetur ? Oppido etiam partialis est illa doctorum repraesentatio, velut concintium , medi- tantium, et mediis ad conservationem praehabitis utentium ; re­fellit enim dimidiatam hanc faciem experientia, negligentiae, lu­xuriantium ingeniorum, cupiditatis novandi, locuples testis! —* vitiormn, adversorum rerum divinarum conservationi, — sem- pecque manentium, — atque hoc ipso stabilientium mansurae semper peculiari* Dei providentiae necessitatem. — Sed quaerunt'

Next

/
Thumbnails
Contents