Kelemen Imre: Institutiones juris privati Hungarici... Libri 2. De rebus. Vol.2. (Pestini, 1814) - 11.010c

C.) Gravis, seu in conflantem virum cadens, qui etiam cordatum hominem percellere, et ad aliquid agendum impellere solet; Levis y qui imbelles solum animos puerorum, muliercularum , et meticulosorum concutit. Levis adhaec evadere potest ratione : Materiae , si malum intentetur exiguum. — Temporis, si periculum remotum eile appareat; non enim remotis malis aeque, ac proximis commovemur; et perturbamur. — Certitudinis; ubi inter os et offam, multa adhuc interventura sperantur. — Personae, si malum intentaris sciatur minas suas in effectum deducere non posse , velle , aut solere.

Regulae de metu:

1- a Metus levis Contractum non vitiat ; quia vani timoris justa excusatio non est. a) Nec consentiendi facultatem minuere censetur.

2- a Neque ab intrinseco incuiliis, quantumvis gravis, utpote in motivorum vehementia consistens. (§. 601. n. 2.) sed

£-0 Nec ab extrinseco , at jufte incuilus, quamcunque gravis ; ad hoc enim a legitima poteftate aditringitur, quod suapte voluntate praeitare obligabatur.

4-a Ast ejusdem generis, sed injuite in- cuiTus, si adeo peritringat hominem, út eum plene sibi eripiat, Conventionem efficit ipso jure nyilam, cum Consensum penitus excludat, et lex contractus metu procuratos sepo- nibiles, vel rescindibiles pronunciet, b) si autem metus in aliquo casu pactum nullum, et

— 1037 —

a) Jur, ant. reg. i24. b) eod. 53.