Rátz András: Liturgika, vagy a romai keresztény katolika anyaszentegyház szertartásainak magyarázattya. 3. rész (Esztergom, 1826) - 10.473c
125 Ferentz Szerzetéből való (meghalt i3o8-dik efzt.) fzóval, és írással előbb (in L. III. Sent. Dist. 3. q. l. n. 4.) tsak meíTzéröl mentegette, utóbb pedig (Dist. j8. n. i3.) erősen vitatta volna a’ B. AÍTzony- nak tifztaságos fogantatását heves vetekedésbe merültek a’ tudós elmék. Vitató réfzen voltak a’ Basileai Atyák, kik a’ Zsinatnak Ferrariába való átfzállítása után ott maradtak (Sess. XXXVI. a. l43g. * *) ), a’ Párisi és Coloniai Universitas, a’ Cardinalisoknak , Érsekeknek, Püspököknek, Fejedelmeknek, ás Tudósoknak többsége, kik5közül Joannes de Turre cremata Palatii Apostoliéi Magister Basileai Zsinat alatt, Trithemius Franciscanus i4g4~ dik efzt. írásban is védelmezték az állítmánnyokat. _________ IVquotarmis in sui Ordinis Ecclesia coram Cardinalibus cum solemni Missa, et Panegyrico Festivitatem hanc celebrari consuevisse; ut videre est apud Gavant. Sect. 7. c. 2. n. 8. de Festis mensis Decembris. Bened. XIV. 1. c. n. 21. *) Doctrinam illam asserentem gloriosam Virginem Dei Genitricem Mariam, praeveniente, et operante Di vini JSuminis Gratia singulari, nunquam actualiter subjacuisse peccato originali,’ sed immunem semper fuisse ob omni originali et actuali culpa, sanctamque et 'immaculatam, tamquam piam et consonam cultui ecclesiastico, Fidei Catholicae, rectas rationi, et Saeree Scrip turee ab omnibus Catholicis approbandam fore, tenendam, et amplectendam definimus, et declaramus , nullique de c ictero licitum esse in contrarium praedicare , seu docere.