Kelemen Imre: Institutiones juris privati Hungarici... Libri 2. De rebus. Vol.1. (Pestini, 1814) - 10.407b
1021 l-ae: 23. §. 1. ait : Jus regium centum annis in bonis , et juribus possessiunariis quorumlibet NB. malae fidei poffessorum durat, et exquiri poterit , objectione Praescriptionis ulicujus non obstante, ergo post 100. annos non durat, nec exquiri poterit, et quidem objectione Praescriptionis obiiante. Consecutionis firmitas inde patescit, quod secus Wer böczius insulse semet expressisset, centum annos defigendo, sed dicere dehuilTet: semper durat, in perpetuum exquiri poterit. De Praescriptione amem malae fidei poffessorum illic agi, totus contextus etiam praecedens manifeftum facit. bj l-ae: 46. §. 4. 5. 78: 5. 2. 3. In bonis violenter occupatis, aliisque actibus potentiariis 32. annorum Praescriptionem admittunt; quis in illis bonam fidem reper at? c. ) Idem 78 §. 6. subjungit: In Foro autem Ecclesiastico Praescriptio aliter allegatur, videlicet, quam $. 3. praemiserit; discrimen vero notabile aliud v x invenitur, quam, quod Canones continuam bonam fidem exposcant. d. ) Juxta 1729: .36. Si frater unus alterum in divisione, etiamsi ex positiva malitia damnficet, nisi damnum paOTus intra 32. annos eatenus litent moveat, damnum dans praescribit. Non secus e) Dictante 1729: 37. Si Creditor a Deb tore , suae licet obligationis optime sibi conscio, Debitum, vel saltem censum, intra idem tempus, nec judiciaria, nec amica admonitione, solvi postulet, jus suum per Praescriptionem exftinctum dolebit. An in utroque hoc casu, bonae fidei aliquod vestigium adest ? 3-0 Fatentibus ipsis Canoniflis, mala fides jam completae Praescriptioni superveniens, eam non vitiat, ergo nec initio, vel intermedio tempore interveniens, dummodo vel sic compleatur. Primum vera illa ratione probant; quod completa Praescriptio non fundetur in poile^sione privati, verum in auctoritate legis dominium transferentis, atqui noftra, etiam mala fide consummata , pariter legis auctoritate nititur, uti mox (hic n. 2. sub C.) oftensum est. Si enim lex Praescriptionis non adesset, etsi rem alienam aliquis integris seculis, seu bona, seu mala fide possideret, nunquam suam efficeret, sed