Kelemen Imre: Institutiones juris privati Hungarici... Libri 2. De rebus. Vol.1. (Pestini, 1814) - 10.407b

ÍUÍÓ §• S96- Continuatur. 3-0 Quo per pojjessionem , 353 sub**) est etenim poilessio requisitum, et conditio; sine qua Praescriptio non intelligitur, * et qui­dem ad inchoandam , poíTessio mixta , passim a Doctoribus requiritur, ad continuandam ve­vő Civilis sufficere censetur 5 non item solum naturalis, seu ad unam , seu , aliam; unde con­sectarium est : a.) Nunquam plus praescribi, quam pos- seffum sit. /3.) Quae possideri per aliquem nequeunt, nec praescribi poffe; uti Res divini juris, vel inexhauiti usus; Jura majeftatica, aut Corona­lia a privatis; Spiritualia a Laicis; Res merae facultatis et precario tentas, Jura nobilitaria ab ignobili; temporalem proprietatem a Reli­gioso singulari ; quascunque res a Captivo, a) sed y.) Neque per eum , qui non pro se , suo­que nomine aliquid possidet, prout sunt: De­positarius, Commodatarius , Arendator , Tu­tor , Curator , Mandatarius , Provisor etc. * Sicut ad Praescriptionem rerum corporalium vera possessio ; ita ad Jurium incorporalium, ac solo in­tellectu conceptibilium, e. g. Juris lignationis, ve­nationis, piscationis, etc. quasi possessio est neces­saria, quae in usu et exercitio praescribentis; prio­ris vero Domini patientia, et neglecto idoneo usura talem interturbante remedio consistit. a) l-ae: ,56. 4. §• .597

Next

/
Thumbnails
Contents