Krammer Ferenc: Fragmentum primum isagogicum de religione et Ecclesia Catholica, sola salvifica, et de neotericae catholicitatis originibus (Posonii, 1824) - 10.225

20

altéin ein General-Conciiíupo, fionbem ein jcbet (Styvijtglaufúgcr 9J?enfd) über ben ^)apfí. — Tom II. p. 16. Sille, bte prebigett, főtten bie 3uí)örer lafjeit nrfbcilcn, unb tanéit imtemorfcn fcptt; — igitur, qui praedicant, minus liberi sunt, quam quilibet Chri- fiianus! — Plausibile imprimis est, quod ibid. p. 244. praecipitur : Sie Störer Rabéit nícfjt altéin 9fect)í unb s3Jíacf)t, alléé, n>aő geprebigt tt>irb, 51t urtfjeíícn; fonbern fiütb’é fdjuíbtg jtt ur* feilen, bei) göttlicher iJKajcftät Unguabc. \ae igitur, ni faciant, etsi ad id, uti de multitudine plerique, haud apti; quia fieri id necesse est sub poena indignaiionis divinae!

c) Denique in libro populari (\í£írd)cnpofiKíO epifl. 1. poß. Epiph■ explicat uberius: (S. Paulus mad)t Doctores in bcr h. 0ct)nft alle, bie ben ©laufen haben, unb fonj* niemanb. Siefeb fügen feilen richten unb urrfciíen alle Vete; unb ír ifrtfyeíí feli gei* ten, cé treffe ben ^papfit, Concilia, unb alle 3Beit au; benn bcr ©laufe ifit-, unb foil fein ein fterr unb ©ett über alle i'ere. — Et mox: Sßifife, baé ^)apjl, Concilia, unb alle ÜBeit unterworfen flnb mit irer ?ere auch ben geringfiten Triften, obgleich ein it'inb were uen fiebert 3al)ren, baé ben'©hűiben f>at; unb feilen berfeb ben Urtfieil annemen über ire £ere unb ©efeü. Mitto alia.

Per hujuscemodi singulorum jus, libertatem, et obligationem, omnem Ministerii ecclesiastici et praedicationis, tam evidenter in scripturis , ceu surrogali in mundanae sapientice vicem medii commendatae, authoritatem enecari; quin immo jus, a Pastoribus inde a principio, ita Deo manifeste in Scripturis sacris disponente , exercitum, transferri ad Christianos singulos, ita, ut, quemadmodum antea singuli aquiescere Pastorum consensui, et Ecclesiae judicio obligabantur, deinceps e converso universi obstricti sint ad aquiescendum judicio singuli fidelis Christiani, seu fidem habentis, etsi septem annorum infantis, luce meridiana clarius intelligitur. — Monstrosam metamorphosim! —

Singulus in religionis negotio sui juris , atque ab omni alterius judicio inde pendens, parte ex una; parte vero ex alia, cceteri ad aquiescendum judicio illius obligati! — num cohaeret? — Sed singulus duntaxat, inquies, qui fidem habet, audio! at quis estf qui non praetendat, se habere fidem? — Et, num hic, an ille habeat, quis decernet? fors iterum is, qui fidem habet proh , labyrinthum ! ciendis interminabilibus fluctibus aptum! comparatum sua indole ad solvendos omnes eonsensionis in fide nervos, struendamque novae Catholicitatis Babylonem! — —• Provocatio hanc in rem Scripturae textuum, primum a Luthero. deinde, in vestigiis illius, a reliquis citatorum, nulli magis ingloria est, atque ipsis his provocatoribus , prorsus insuete peritiam jactantibus Scripturarum; nihil enim minus, quam id , quod jussae sunt, loqui scripturas, intelligit tyro etiam non praeoccupatus , et fateri incipiunt doctiores veteribus doctores Protéstantjum. Alioquin, quis doffus Protestáns hodie agnoscit