Mollik Tóbiás: Dissertatio de divina auctoritate deutero-canonicorum utriusque testamenti librorum ac partium (Jaurini (Győr), 1819) - 10.189

ptum eft Tobige C. 12. 7. Item ad Constantium Inper. Scriptum eft: Stultus ftulta loquitur; Isa. 32. 6. de his vero: Ab omni Sapiente consilium accipe. Tobiae 4* 19. Ubi e verbis Isaiae ac To bice unum, velut ejusdem auctoritatis testimonium statuit phrasi: Scriptum eft. n. 39.

i6'i. De L. Sapi entice ibidem diserte edicit: In S. Litteris scriptum eft: Teflis falsus non erit in- punitus: Prov. 19. 5. et os, quod mentitur, occidit animam* Sap. 1. ij. Inque ep 1. ad Serapion. scripserat: Immutabilis et varietatis expers eft Spiritus : Spiritus S. inquit, disciplinae fugiet dolum, et auferet se a cogitationibus, quae sunt sine intellectu. Sap. 1. 5. Et Petrus 1. C. 3. 4. ait: In incorruptibilitate quieti et modefti Spiritus. Et iterum in Sapientia legitur: Tuus enim incorruptus spiritus eft in omnibus. Sap. 12. 1. Item: Si nemo cognovit, quae sunt Dei nisi Spiritus Dei y qui eft in ipso , etc. 1. Cor. 2. 11. His dogma immutabilitatis Spiritus S. uno e Sapientiae, Petri ac Pauli verbis contextu firmat. Item Orat, con. Gentes n. 10. ait: Dei Sapientia his verbis declarat: Initium fornicationis eft exquisitio idolorum. Sap. 14* 12. Tum n. 11. Haec autem et similia idololatriae inventa jam olim Scriptura his verbis conplexa eft: Initium fornicationis eft exquisitio idolorum et adinventio illorum etc. Sap. 14. 12. Itaque S. Athanasius Librum Sapientiae est professus esse S. Litteras, Dei Sapientiamy et Scripturam, n. 40.

162. Librum Ecclesiaftici quoque Divinae Scripturae partem esse non dubitavit, in ep. Encycl. ad Episcopos jEgypti et Libiae n. 3. scribens: Quae a Spiritu S. in illum dicta sunt, merito usurpabimus : Peccatori autem dixit Deus : Quare tu enarras juftitias meas ? Et : Non eft speciosa laus in ore peccatoris. Isthic Psalmi 49* v* 16. et Ecclesiastici C. i5. 9. verba, vehit unum dictum u‘\- buit Spiritui S. Interque ipsius fragmenta apud Gal- land. t. 5. f. 14* legimus: Siquis in aegritudinem,

762