Mollik Tóbiás: Dissertatio de divina auctoritate deutero-canonicorum utriusque testamenti librorum ac partium (Jaurini (Győr), 1819) - 10.189
ierant prodire idiomata radicaliter differentia> e. g graecum , germanicum, slavonicum etc. 53o. Ipsa quippe ratio et experientia docet, unius idiomatis populum etiam post quascunque generationes et in diversas Orbis plagas demigrationes, idióma suum radicaliter substantialiterque nunquam esse mutaturum , dummodo alterius linguae hominibus non commisceatur. Non admissa igitur a novaturien- tibus Babylonica linguarum confusione , siquidem unius ejusdemgue idiomatis familia Noemi fuisset per universum Orbem propagata, radicaliter substantialiterque unicum permansisset in Orbe idioma Noemi. Istud videlicet per quotidianum Patrum cum filiis vicinisque colloquium conservatum fuisset. Cumque non alia quam Noemi familia Orbem occupaverit; alterius alicujus populi vernacula lingua permisceri nequivisset. Ac porro universo in Mundo (negata Noemi filiorum Babylonica Ungute confusione) idioma radicaliter substantialiterque unicum perstitisset: solaque circa quaspiam vocum inflexiones, et recentius occurrentium in diversis Mundi plagis objectorum , inventarumque artium vocabula , fuisset inducta difformitas. p3i. Protoparentem vero nostrum protinus ab ortu suo Creatoris sui verba intellexisse et apta dedisse responsa, excusationesque peccati praetendisse, legimus Gen. C. 2. et 3. Colloquium hoc non fuisse reale sed per poeticam duntaxat allegoriam effictum relatumque, soli illi praetendunt, qui peccatum originale aperte negant , aut poetice explicant. Vid. Cl. Jahn Introd. germ. De protoparentis nostri notitiis insigne legimus testimonium in Ecclesiastico, C. 17* i — i3. Denique indignum foret de Deo censere, ipsum cunctarum rerum et animantium regimen ac dominium commisisse enti tam rudi vilique, quales secundum Cl. Virum fuissent inventores linguarum. Neque omnis adhuc Ungute , loquendi no- minandique usus ignaro potuisset praecipere Deus, ut adductis ad se cunctis animantibus specifica continuo inponerct nomina. Gen. 19. *49
