Hittudományi Folyóirat 18. (1907)

Dr. Hanuy Ferenc: A parthenogenesis első nyomai az őskeresztény írók műveiben

320

DE. HANUY FERENC.

XVIII2 ‘0 γάρ ϋ-εός ημών ’Ιησούς ο Χριστός έκνοφορήι9־/; υπό Μαρίας κατ' οικονομίαν ίίεον εκ σπέρματος μεν ζΐανίδ, πνεύματος δέ άγιον · ός έγεν- νήϋη καί έβαπτίο&η, "ινα τψ πά&ει τό ύδωρ καΟ'αρίαρ.1

XIX. 1 Καί ελα&εν τον άρ- χοντα τον αίωνος τούτον >1 παρθενία Μαρίας καί ό τόκε- τός αυτής, ομοίως, καί δ θά- νατος τον κνρίον τρία μν- στήρια κραυγής, ατινα εν ήσν- χ_ία θεοϋ επράχθη.3

XX. 1 ,.Εάν μ ή κατα'ξιώαΐ] ,Ιησούς Χριστός εν rí) προσ- ενχρ υμών καί θ'έλημα ή, εν τψ δεντέρι!) βιβλιδίιο, δ μέλλω γράφειν νμϊν, προοδηλώοω νμΐν, ής ήρξάμην οικονομίας εις τον καινόν άν&ρωπον ,Ιη- σονν Χριστόν, εν ττ\ αν τον πίατει καί έν τη αν τον αγάπη, εν πάχλει αντοϋ καί άναστά- σει.2 μάλιστα εάν 6 κύριός μοι άποκαλύψτ], δ τι οί καΕ άνδρα κοινΐ] πάντες εν χάριτι εξ ονόματος οννέρχεσΟε εν μία πίατει καί εν ,Ιηαον Χριστώ,

XVIII. 2 Deus enim noster Jesus Christus in utero gesta- tus est a Maria iuxta dispen- sationem dei ex semine quidem David, spiritu autem sancto; qui nat us est et baptizatus, ut passione aquam purificaret.2

XIX. 1 Et principem huius- mundi latuit Mariae virginitas et partus ipsius, similiter et mors domini; tria mysteria clamoris, quae in silentio dei patrata sunt.4

XX. 1 Si me dignatus fuerit Jesus Christus propter ora- tionem vestram et voluntas sit, in secundo libello, quem scripturus sum vobis, perse- quar, quem incepi, sermonem dispensationis spectantis ad novum hominem Jesum Chri- stum, quae est in eius fide et in eius charitate, in passione ipsius et resurrectione;2 maxime si dominus mihi revelaverit, quod vos ad unum omnes nominatim per gratiam convenitis in una fide et in

idejére csak annyit tudunk, hogy közvetlen halála előtt írta meg a leveleket, mert Rómába érve a vadállatok elé vettetett az amphi- theatrumban (Colossaeum) és pedig még Traján császár uralkodása (98—117. é.) idejében. Bardenhewer (i. m. I. k, 119., 142. 1.) és Funk (Patrum Apóst, op., I. k. LVIII.) tartózkodnak pontosabb időmeghatá- rozástól. Harnack (i. m. I. k. 406., 719. 1.) 110—117. évek közti időre teszi megírásuk idejét, Crutwell (i. m. I. k. 74.) 110 körüli időre, Jean Réville (Les origines de l'épiseopat, Paris, 1894. 447. 1.) 113—115. évekre.

2 Fűnk i. m. I. k. 218. 1.

* Funk i. h. 219. 1.

1 Funk i. h. 226., 228. 1.

2 U. o. 227., 229. 1.

3 U. o. 228. 1.

* U. o. 229. 1.