Hittudományi Folyóirat 15. (1904)
Dr. Notter Antal: Az egyház kizárólagos törvényhozó joga
AZ EGYHÁZ KIZÁRÓLAGOS TÖRVÉNYHOZÓ JOGA. 31 gyermekek pedig öröklési joggal nem birtak.1 Ez a ren- delkezés átment a Lex Romana Visigothorumba is.2 A kelet- római birodalom joga az ily házasságot elválasztással és testi büntetéssel büntette.3 Az eddig felhozott forráshelyekkel szemben eltérő álláspotot foglal el a fogadalom mint házassági akadály kérdésében sz. Ágoston, amit Grat ián is konstatál. Sz. Ágoston »de bono viduitatis« című művében azt írja, hogy tévednek azok, kik házasságtörésnek mondják az olyan özvegy újabb házasságát, ki első férje halála után fogadalmat tett. »Proinde, qui dicunt, talium nuptias non esse nuptias, sed potius adulteria, non mihi videntur satis acute ac diligenter considerare, quid dicant.«4 Da amit tovább mond, azt nem lehet elfogadni. Azt mondja ugyanis, ha a votumnak a házassággal való párhuzamba állítását nimia stultitia negligentem, non solum de illis offendimur, sed etiam ad ulciscendam desidiam tuam nihilominus provocemur. Omni ergo dilatione, omnique excusatione postposita, filiam gloriosae memoriae Tulliani magistri militiae, quae proiectis, quas sponte assumpserat religiosis vestibus, indumentis se laicis deturpavit, una cum fratre et Coepiscopo nostro Vitaliano festina comprehendere, atque ad religiosum rursus habitum revocare, ac in monasterium mittere, ubi districte omnino valeat custodiri : nec eius custodiam aliquatenus relevari permittas, quousque denuo nostra scripta susceperis. Nam si quolibet modo in hac re negligens, vel lentus extiteris, ita in te districtissime noveris vindicandum, ut quod ex te nescis, poena possis reserante cognoscere : quia si, ut diximus, intellectum hominis habuisses, haec, quae modo facere praeciperis, a te debueramus etiam cum ultione ante facta cognoscere. c. 18., 0. 27., qu. 1.: Si qua Monacharum vel per anteriorem licentiam, vel per impunitatis pravam consuetudinem ad lapsum adui- terii deducta fuerit, aut in stupri perducta voraginem, hanc post competentis severitatem vindictae, in aliud districtius monasterium virginum in poenitentia volumus redigi, ut illic orationibus atque ieiuniis vacet, et sic poenitendo proficiat, et metuendum coeteris arctioris disciplinae praestet exemplum. 1 c. 2. Cop. Theod. IX. — 25. 2 c. 2. Cod. Theod. IX. — 2Ó. 3 Preisen, id. m. 681. 1. * c. 41. §. 2. C. 27., qu. 1.