Folia Theologica et Canonica 1. 23/15 (2012)

IUS CANONICUM - José Miguel Viejo-Ximénez, La Summa Quoniamin Omnibus de Paucapalea: una contribución a la Historia del Derecho Romano - Canónico en la Edad Media

LA SUMMA QUONIAM IN OMNIBUS DE PAUCAPALEA... 169 qq.2-3 c.3 §38 (= Cod. Just. 4.20.9.1); es probable, por tanto, que su ejemplar del DG tuviera la summula sobre los testimonios de C.4 qq.2-3 d.p.c.2-c.3, que no formaba parte de las redacciones primitivas de la obra. El comentario a C.3 q.2 sobre los aplazamientos procesales es un resumen que utiliza palabras y frases de C.3 q.2 pr., de C.3 q.3 c.l, de C.3 q.3 c.2 y de C.3 q.3 d.p.c.4. El mosaico aprovecha un pasaje del Código, que queda difumi- nado en el conjunto: SQO : Clm 18467, fol. 90rb-va [C.3 q.2 pr.] [D] e induciis autem post restitutionem prestandis et quo spatio temporis concedende sint. Quod in secunda et tertia questione quesitum est plurimorum auctoritate declaratur1, quod post restitutionem prestande sunt et nemini ad iudicium uenienti denegan­de. Sed quia de his [C.3 q.3 c.2] diuersas a patribus regulas institutas inuenimus quid inde tenendum sit queritur, [ex C.3 q.3 c.2] Quidam enim annum et sex menses mandaverunt con­cedi [ex C.3 q.3 c.2], quidam uero annum, alii autem [ex C.3 q.3 c.2] sex menses concedunt. [ex C.3 q.3 d.p.c.4] At2 sciendum quod hac ratione spatium dilationum moderandum est, ut3 si ex ea prouincia ubi lis agitur uel testes uel instrumenta poscentur non amplius quam tres menses indulgeantur; si uero ex continentibus prouinciis sex menses custodiri iustitia est; in transmarina autem dilatione nouem menses computari oportebit, [ex C.3 q.3 d.p.c.4] He autem dilationes non facile amplius quam semel nec ulla trahendi arte tribuende sunt. ' declaratur] declarantur Clm“ 2 At] Ad Clm 3 ut] deest Schulte 4 poscentur] postulentur Clm Las frases de C.3 q.3 d.p.c.4 pertenecen a la constitución de Diocleciano y Maximiano del ano 294 (Cod. Just. 3.11.1.1-2), por lo que, en este caso, P no empleó un ejemplar del Código de Justiniano, sino el mismo DG. Algo similar ocurrió con las constituciones Cod. Just. 1.19.3 (Constantino, del ano 329) y 7 (Teodosio y Valentiniano, del 426). Ambas se copian dos ve- ces en la version divulgada del DG: la primera, al final del extenso C.25 q. 1 d.p.c.16 y la segunda como C.25 q.2 c.14 y c.15. La SQO comenta C.25 q.l d.p.c.16: SQO : Clm 18467, fol. 106vb Et infra: [C.25 q.l d.p.c.16 fin.] rescripta contra ius elicita' i.2 per fraudem impetrata et acquisita ab omnibus iudicibus ad quos illa rescripta peruenerunt precipimus refutari excep­tis his que aliquod continent priuilegium nisi forte et c(etera). Et infra: [C.25 q.l d.p.c.16 fin.] nec damnosa3 fisco nisi ex iustissima causa ueluti religionis nec iurf contraria postulari oportet ut uerbi gratia si transegit aliquis non debet postulare ut ueniat contra transactiones uel contra rem iudicatam. 1 elicita] licita Schulte 2 i.] i. e. Schulte 3 damnosa] dampnoso Clm 4 iuri] iure Clm

Next

/
Thumbnails
Contents