Folia Theologica et Canonica 1. 23/15 (2012)

IUS CANONICUM - José Miguel Viejo-Ximénez, La Summa Quoniamin Omnibus de Paucapalea: una contribución a la Historia del Derecho Romano - Canónico en la Edad Media

LA SUMMA QUONIAM IN OMNIBUS DE PAUCAPALEA... 165 procéder del titulo Stellionatus del Digesto (47.20)41. Si las definiciones de sol­licitator e interpellator son originales de P es una cuestión que, por el momen­to, queda abierta. Lo cierto es que la diferencia entre ambos tipos de deceptores preocupó a los glosadores hasta la época de Accursio. EI recurso a la etimoló­gia salamandra (stellio) en el ámbito de los fraudes y los abusos de confianza (Dig. 47.20 y Cod. Just. 9.34) fue común entre los juristas medievales. En C.2 q.3 hay otro ejemplo de contraste de los textos justinianeos del DG con su modelo remoto, en este caso el Digesto. C.2 q.3 d.p.c.8 es una summula sobre las acusaciones injustas — la accusatorum temeritas — compuesta con teselas procedentes dei titulo depreuaricatione (Dig. 47.15), del comentario de Marciano al senatus consultus Turpillianum contra la prevaricación (Dig. 48.16), asi como de los titulos de generali abolitione y de sententiam passis et restitutis del Código (Cod. Just. 9.43 y 9.51). El conjunto se incorporo al DG en una fase tardía de redacción42. Los comentarios de la SQO son pocos y alcan- zan ünicamente a los fragmentos dei Digesto: SQO: Cím, 18467, fol. 88rb [ex C.2 q.3 d.p.c.8 = ex Dig. 48.16.1.1] [N] otandum quoque estet infra accusatorum1 te­meritas tribus modis detegitur. Aut enim calumniantur accusatores aut preuaricantur aut tergiuersantur. [ex C.2 q.3 d.p.c.8 = ex Dig. 48.16.1.1] [C ]alumniari est falsa crimina inten­dere i.2 falso accusare, [ex C.2 q.3 d.p.c.8 = ex Dig. 48.16.1.3] Sed qui non probat quod in­tendit non statim calumniari uidetur nec de calumnia puniendus est. Sic autem uerbi causa errore persone ductus uolens accusare Martinum qui criminosus est accusat Iohannem qui innocens est: de temeritate quidem non de calumnia puniendus uidetur. [ex C.2 q.3 d.p.c.8 = ex Dig. 48.16.1.1 =] Preuaricari est uera crimina abscondere et dicitur [ex C.2 q.3 d.p.c.8 = ex Dig. 47.15.1 =] preuaricator quasi uaricator qui diuersam3partem adiuvatprodita causa sua. Proprie autem is preuaricator dicitur qui publico iudicio accusauerit. Ceterum aduo- catus inproprie preuaricator dicitur, [ex C.2 q.3 d.p.c.8 = ex Dig. 47.15.5 =] Accusator de preuaricatione conuictus ex lege infamis efficitur, [ex C.2 q.3 d.p.c.8 = ex Dig. 48.16.1.1 =] Tergiversari est in uniuersum ab accusatone desistere4. [ex C.2 q.3 d.p.c.8 = ex Dig. 48.16.13 =] Destitisse dicitur qui totum animum agendi deposuit non qui distulit accusatio­nem. Sed qui permissum5 imperatoris ab accusatione desistit impunitus est. [ex C.2 q.3 d.p.c.8 = ex Dig. 47.15.7 =] Et infra6 in omnibus causis preterquam in sanguine i.2 prêter illam causam pro qua dignus est mori uel prêter causam suorum consanguineorum qui dela­torem, i.2 accusatorem corrupit pro uicto’ habetur. 1 accusatorum] accusatoris Clm 2 i.] i. e. Schulte 3 diuersam] aduersam Clm 4 disistere] desistens Clm 5 permissu] permissa Schulte 6 Et infra] Et Schulte 7 uicto] conuicto Schulte 41 Cf. en especial Dig. 47.20.3.1: «Ubicumque igitur titulus criminis deficit, illic stellionatus obi- ciemus». Es menos probable que P se inspirase en Cod. Just. 9.34 De crimine stellionatus. 42 Es una adición marginal en la Concordia de Bc (fol. 124a) y Fd (fol. 28rab). No es muy tardía, pues está en el interior de la Concordia de Aa (fol. 126rv) y también en los suplementos —co- lecciôn de adiciones bolonesas—de Fd (fol. 123vb-124ra).

Next

/
Thumbnails
Contents