Circulares litterae dioecesanae anno 1931. ad clerum archidioecesis strigoniensis dimissae
I.
CIRCULARES DIOECESANAE i. LAUDETUR JESUS CHRISTUS! Venerabiles Fratres et Filii in Christo Dilectissimi! Nr. 34. Aeppus ad Clerum in Capite Nov Anni. Ad praesepe renascentis Christi Pueri, cuius apparuit benignitas et humanitas, istis . diebus saepe multum oravimus adiutoriumque 'Infantis Divini nedum pro Nobis, sed et pro universo clero Nobis concredito in humilitate cordis efflagitavimus. Nos iuvat hoc Vobis, VV. Fr. et Filii in Christo Dilectissimi, referre, per documentum scriptum, non ut arcana cordis nostri supervacaneo modo, humanam gratitudinem ambientes, aperiamus, verum ut in hisce quoque litteris tesseram cernatis illius caritatis, qua vobis sumus arctissime devincti. Sint nostrae supplicationes ad praesepe Domini responsa ad salutationes, quas amore et spiritu canonicae oboedientiae plenas in exordio renascentis anni Nobis, Pastori vestro, peramanter reddidistis. Dum studia, labores ac dolores Nostros, qui sunt sane et vestri, fugaci memoria recolimus, summae nostrae consolationi est inter gravissimas rerum conditiones nova percipere incrementa fidei et religionis. In ipsa principe civitate anno elapso duas ecclesias consecrare Nobis licuit, ad quas tertia accedit a Cardinali Aeppo Posnaniensi pro usu Polonorum sollemniter dedicata, quarta demum parochi- alis ecclesia in Mosondarnó. Coetus parochiani, in quibus tantopere florere solet religionis studium, permultis in parochiis conditi sunt spemque praebent actionis catholicae impensissime colendae. Quod vero iubilarem annum S. Emerici attinet, de hoc satis superque omnes invicem locuti sumus, summa pro omni successu in Deum gratitudine, cui omnis honor et gloria. Quot missiones anno iubilari celebratae sint, in quibus centena millia hominum sacra Synaxi se munirent! Quam ingens hominum multitudo ex glorificatione .lesu Eucharistici et Sanctorum ex gente Arpadiana oriundorum fidem suam recreaverit, dum processioni Theophoricae super undas Danubii et festo Sti Stephani adstilerit! Quis nostrum insta mensura fructus spirituales exprimere valeat, (pios festa haec et exercitia pietatis ibidem peracta pepererint ? Solus Deus scrutans corda et renes, in cuius manu vos instrumenta fuistis, dum mysteria eius dispensaveritis. Sacris pietatis exercitiis cum iubilari anno adstiterimus et ingentes hominum copias ad pedes Domini advolare viderimus, persaepe in mentem Nobis venit cogitatio, quanta satietate homines iluenta gratiae susciperent. Et tunc multo gravior Nobis apparebat infrequentia cleri, qua adhuc dolenter premimur. Vidimus messem multam, quin ad mittendum praesto Nobis esset operariorum sufficientia. Praesentis diei duritiem in hac re aliquantisper mitigat spes succrescentis cleri. In seminariis Archidioecesis iuvenes ad mysteria Dei vocati aluntur tali numero, ut spes adsit fore ut intra ambitum proximi decennii infrequentia cleri fortiter allevietur. Gratia pro hoc Deo. qui vocationem divinam iuvenibus indidit; gratae deinde voluntatis testimonium reddimus omnibus, qui in educando clero iuniore in partem Nostri venerunt et media materialia seminario nostro largiter subministraverunt, nominatim coetuum parochia- norum memores esse volumus, qui decreto statuerint quotannis offerre ea, quae pro uno alterove clerico sufficiunt. Si vero ad ea quae futura expectamus, animum convertimus, timor ingravescentium malorum vix nos lugere potest. Inde ab exordio immanis belli rerum ad meliora conversionem 1
