Circulares literae dioecesanae anno 1926. ad clerum archidioecesis strigoniensis a Joanne Cardinale Csernoch principe primate regni Hungariae et archiepiscopo dimissae

II.

8 In caeteris dioecesis nostrae civitatibus, oppidis pagisque, praeter parochiales, seu matres ecclesias, tres insuper filiales, vel in harum defectu, aut si iusto magis dispersae forent, duas loco trium, vel etiam unam prae­ter parochialem, licet in casu necessitatis extra ambitum parochiae sitas, vel in eccle­siarum defectu, capellas quoque puhlicas aut semipublicas, prudenti parochorum arbitrio designandas relinquimus ea ratione, ut ubi, poscente necessitate, tres solum, vel etiam duae tantummodo determinatae fuerint eccle­siae, fideles iis locis degentes aut commo­rantes a plurium ecclesiarum visitatione dis­pensati censeantur. 4. Volumus et hisce mandamus, ut in singulis civitatibus et oppidis et pagis, in quibus ecclesia parochialis praesto est, duae ad designatas ecclesias instituantur proces­siones. Quicunque sive ecclesiastici et regu­lares, sive saeculares, etiam peregrini, et alia­rum parochiarum fideles, sollemnibus his processionibus, sacroque cantato occasione earum celebrando, intervenerint et caeteris superius memoratis conditionibus satisfece­rint, se ab ulterioribus visitationibus, praeter duas praedictas, dispensatos intelligant. Si per publicas vias difficile est processionaliter in­cedere, sicuti ex. gr. Budapestini accidere potest, sufficit ut visitatio in ecclesia sollem­niter communiterque fiat ab omnibus ibi una congregatis, quin per plateas versus eccle­siam ordo servari debeat processionis. Confraternitates et piae uniones, si duci­bus moderatoribus visitationes processiona­liter instituant, sicuti fideles párochiani duce parocho vel vices eius gerente, eodem privi­legio gaudeant, idest bis tantum visitationes ecclesiarum peragere debeant. 5. Archicapitulum Strigoniense, die per vicarium Nostrum Strigoniensem statuenda, sollemnem, praemisso in Ecclesia Metropo­litana sacro, instituet processionem semel tantum ad eccl. SS. Petri et Pauli, necnon S. Ignatii peragendam, cui seminarii alumni cum suis superioribus et professoribus interessé debent, caeteri autem ecclesiastici aut etiam saeculares, praesertim archigymnasii et prae- parandiae scholares, praeeuntibus suis disci­plinarum magistris, interessé possunt. Qui huic sollemni processioni interfuerint, se a quibus­cunque aliis visitationibus dispensatos esse sciant. 6. Quoad pubem scholarem haecce sta­tuimus : Pro discipulis maiorum institutorum, gymnasiorum caeterarumque scholarum unica instituatur processio ad aliquam ecclesiam, ubi iuventus scholaris missae assistat. Haec unica processio sufficit pro omnibus disci­pulis et moderatoribus instituti, quin necesse sit ulteriores facere visitationes ecclesiarum. Notandum est moderatores institutorum, ca- techetas seu directores spirituales, quorum arbitrio relinquimus ecclesiam designare, non tantum ex iis ecclesiis eligere posse, de qui­bus in nr. 3., sed quamcunque aliam, ad quam pubes scholaris commode accedere possit. Designationem pro approbatione Vicario Nostro submittere debent. 7. Moniales ad clausuram servandam obligatas, captivos in carceribus reclusos et infirmos et senes, qui aetatem septuaginta annorum superarunt, et operarios, qui ob labores continuos tempore ad visitationes per­agendas requisito carent, confessarii a visi­tationibus ecclesiarum dispensare valent, com­mutando illas in alia pia opera. Item visi­tationes ad minorem numerum reducere vel concedere valent, ut visitationes, nulla habita unius eiusdemque diei ratione, seiungi pro lubito possint. 8. Facultates, quas Constitutio apostolica confessariis approbatis concedit, in extenso communicamus : I. Confessariis illae integrae sunto facul­tates absolvendi, dispensandi, commutandi, quascumque ah hac Apostolica Sede vel in perpetuum vel ad tempus, quoquo pacto, legitime impetrarint; immo simul cumulate- que, ad iuris praescriptum, et pluries pro eodem poenitente sive iis omnibus sive his, quae mox concessuri sumus, uti valide et licite possint. Qualiscumque autem poenitens, cum confessionem iubilaei sincera lucrandae indulgentiae intentione instituit, absolutione, dispensatione, commutatione donatus erit, si postea, mutata voluntate, a complendis reli­quis praescriptis operibus destiterit, eadem non idcirco irrita erit. II. Monialibus aliisque feminis, quarum ad confessiones excipiendas, ex Codicis prae­scripto, specialis Ordinarii adprobatio requi­ritur, fas esto hanc dumtaxat iubilaei confes­sionem apud quemvis confessarium ah eodem loci Ordinario pro utroque sexu adprobatum peragere: qua semel completa, iam nulla confessarius iste in eandem poenitentem iurisdictione gaudeat, nisi ad Codicis leges. III. Confessarius eos omnes, pro quibus ab Ordinario loci vel a Nobis adprobatus sit, in confessione iubilaei excipienda, absolvere possit, in foro sacramentali tantum, a quavis censura a iure vel ab homine inflicta, occulta vel publica, aut ab Ordinario sibi reservata aut a iure Apostolicae Sedi simpliciter spe- cialive modo vel Ordinariis reservata: item- que a quovis peccato, utcumque gravi et Ordinariis vel S. Sedi reservato; iniuncta

Next

/
Thumbnails
Contents