Circulares literae dioecesanae anno 1913. ad clerum archidioecesis strigoniensis a Joanne Csernoch principe primate regni Hungariae et archiepiscopo dimissae

XVI.

180

stodiendam, ab omni cujuslibet erroris periculo sartam tectamque servare fideles doceantur, ut tali modo vivam semper et vivificam foveant communionem cum s. Ecclesia catholica, quippe quae familia et „domus Dei est, extra quam si quis comederit agnum, profanus est, templum Dei, a quo si quis exierit, salutis aeternae alienus est.“ 1 Hac in fide confirmare volni et ipse commissum curae meae populum fidelem peragrando magnam vastissimae Archidioecesis partem, dispensando septena Spiritus sancti dona et Deum suppliciter exorando, ut quos curandos mihi tradidit, illos omnes servem neve unus illorum culpa mea pereat.

Quod vero praesentibus Vos Y. V. et FF. monere intendo, in eo est, ut mutua charitas, per quam fides operatur cum fidelium ad invicem, tum ad suum pastorem viva semper perseveret, item ut concordi et imperturbata totius gregis pace manifestetur.

Prouti enim sacrae fidei depositi, fontis hujus aquarum viventium in vitam aeternam scaturientis custodes et administros nos constituit Dominus, ita pariter caritatis, pulcherrimi in horto Christiano floris hortulanos sollicitos nos esse voluit. Ut vero praeclarum hunc sacrae caritatis florem et quae exinde propuli u- lat pacem animis fidelium implantare queamus, spiritus paternae caritatis plenus pacisque summopere studiosus in no- strismet prius est excitandus visceribus. Intimioris enim illius, quam ad fideles habetis consuetudinis nexum rite considerantibus et coram Deo pensantibus in propatulo Vobis esse debet, vos non officiales communitatis religiosae, sed revera patres fidelium esse spirituales.

1 S. Hier, epist. 15. ad Damas.

Paternum hunc muneris vestri characterem, filialem item fidelium ad vos relationem singula pastoralis officii agenda, singula vitae fidelium momenta sufficienter commonstrant quippe a baptismo usque ad exequias, a cunabulis usque ad tumulum indivulsos eosque paternos vitae fidelium comites vos sistunt et custodes.

Parentes Christiani pretiosissimos vitae familiaris thasauros, vinculi sacramento initiati fructus, divinae benedictionis pignora: liberos e matrimonio Christiano susceptos sacro fonte tingendos, rudimentis fidei instruendos moribusque sacratioribus imbuendos vobis committunt. Salus totius gregis quasi in vestra manu posita est, vobis enim mediatoribus ad aram sacra facientibus, inter vestibulum et altare plorantibus divinam opem, gratiam coelestem libertatemque filiorum Dei se imploraturum grex fidelium sperat. Muneris hujus celsitudo nonne paternum in eos a vobis exposcit affectum, quorum curam a Deo gerendam suscepistis? Panem verbi ex ore Dei procedentis filiis frangitis esurientibus, qui eundem ad famem spiritualem sedandam eo avidius suscipiunt eoque majore cum gustu spirituali gestiunt, si ex paterna sui pastoris dilectione provenientem paternoque amore conditum judicaverint. Si duo faciunt idem, non est idem. Et si duo de eodem sacro textu audiuntur sermocinantes, non cum eadem accipiuntur mentis elevatione, minus adhuc cum ejusdem spiritualis unctionis fructu. Nec sola heic loquendi, argumentandi, convincendi ac movendi proficit ars, sed paternae dilectionis ad filios patrem diligentes directa vox cor- dium pervadit penetralia. Sine mutuo hocce caritatis vinculo totus quantus la-