Circulares literae dioecesanae anno 1907 ad clerum archidioecesis strigoniensis a Claudio Francisco Cardinale Vaszary principe primate regni Hungariae et archiepiscopo dimissae

I.

Nr. 228.

Decretum S. CongTeg. Concilii de S. Communione infirmis non ieiunis concedenda.

i

i

i

(

i

1

(

(

(

i

Post editum de frequenti et quotidiana SS. Eucharistiae sumptione decretum die 20 mensis Decembris 1905, con- cessasque a SSmo D. N. Pio PP. X die 30 mensis Maii eiusdem anni indulgentias omnibus Christifidelibus, qui certas preces devote recitaverint pro quotidianae Communionis propagatione; post additum praeterea decretum Urbis et Orbis, die 14 mensis Februarii 1905, a S. C. Indulgentiarum et Reliquiarum, cuius decreti vi possent Christifideles per quotidianam Communionem lucrari omnes indulgentias, absque onere confessionis liebdomadariae, vix dicere est, quanta laetitia benignae huiusmodi S. Sedis dispositiones exceptae sint, praesertim ab Episcopis et moderatoribus religiosorum Ordinum. Excitato inde studio fovendae pietatis, quaesitum est, si quo forte modo consuli posset aegrotis diuturno morbo laborantibus et eu- charistico Pane haud semel confortari cupientibus, qui naturale ieiunium in sua integritate servare nequeant. Quare supplices ad hoc preces delatae sunt SSmo D. N. Pio PP. X; qui, re mature perpensa auditoque consilio S. Congregationis Concilii, benigne concessit ut infirmi, qui iám a mense decumberent absque certa spe ut cito convalescant, de confessarii concilio SSmum Eucharistiam sumere qjossi?it semel aut bis in hebdomada, si agatur de infirmis qui degunt in qjiis domibus, ubi SSmum Sacra?nen- ium adservatur, aut privilegio fruuntur celebrationis Missae in Oratorio domestico ; semel vero aut bis in mense pro reliquis, etsi aliquid per modum potus untea sumpserint, servatis de caetero regulis a Rituali Romano et a S. Rituum Congre- jatione ad rem proscriptis. Prasentibus

valituris, contrariis quibuslibet non obstantibus.

Datum Romae, die 7 mensis Decembris 1906.

t VINCENTIUS Card. Epus. Praen.,

Praef.

C. DE LAI, Secreiarius.

De excardinatione seu excorporatione laicorum.

Decreto diei 20 mensis Iulii 1898, quod incipit A primis, Emi S. C. Concilii Patres, probante v. m. S. P. Leone XIII, circa excardinationem et incardi- nationem clericorum eorumque subsequen- tem ordinationem, haec quae sequuntur statuerunt:

„I. Excardinationem fieri non licere nisi iustis de causis, nec effectum unde- quaque sortiri, nisi incardinatione in alia dioecesi executioni demandata.

„II. Incardinationem faciendam esse ab Episcopo non oretenus, sed in scriptis, absolute et in perpetuum, id est nullis sive expressis sive tacitis limitationibus obnoxiam; ita ut clericus novae dioecesi prorsus mancipetur, praestito ad hoc iura- mento ad instar illius quod Constitutio „Speculatores“ pro domicilio acquirendo praescribit.

„III. Ad hanc incardinationem deveniri non posse, nisi prius ex legitimo documento constiterit alienum clericum a sua dioecesi fuisse in perpetuum dimissum, et obtenta insuper fuerint ab Episcopo dimittente, sub secreto, si opus sit, de eius natalibus, vita, moribus ac studiis opportuna testimonia.

„IV. Hac ratione adscriptos posse quidem ad Ordines promoveri. Cum tamen nemini sint cito manus imponendae,

Nr. 227.

De excardi- natione seu excorporatione laico- rum.