Circulares literae dioecesanae anno 1905 ad clerum archidioecesis strigoniensis a Claudio Francisco Cardinale Vaszary principe primate regni Hungariae et archiepiscopo dimissae
X.
79 Nr. 1567. Literae Ss. Patris ad Cardinalem AEppum Viennensem et Episcopos Austria«. PIUS PP. X. Dilecte Fili Noster et Venerabiles Fratres, salutem et Apostolicani Benedictionem. Austriam catholico caram nomini caussamque sane pernobilem, unde assidue caperet Christiana respublica decus, dolemus non ita, ut antea, communem praebere in praesens laetitiam professioni catholicae. Tuendae ampbficandaeque bdei a Christo Jesu praepositis, nihil est Nobis antiquius, quam ut catholicae doctrinae disciplinaeque germen non modo in filiis custodiatur Nostris, sed iis etiam in mediis florescat, quos non eadem Nobiscum communio devincit. At lacrymabili nimium fortuna, quos Nostra institutio aluit, eos ipsos quandoque adspicimus abire prodige a Nobis, ac sanctissima praecepta et documenta vitae, hausta ex illibato Christi fonte, dissentiendo publice propulsare, et nova placita infenso animo amplecti. Nostra quo spectet maxime oratio, perspicuum profecto vobis est, qui Nobiscum una satis nunquam censetis posse impie factum defleri, cuius adspectum, non multos ante dies, horruit Austriae religio; quod quidem factum ideo certe molestissime tulimus, quod addicti studiis adolescentes cumplures, in quibus spes tanta erat suavissime posita, a catholica publice sententia recesserint. Solutos scilicet se ab imperio et potestate religiosa volunt, atque e sacris legitimis propterea sese j expediunt, quia vim multam fortitudi- j nemque animi in explendis divinae legis operibus catholica religio quaerit, dissidentium coetus non quaerit. Hac fieri de ratione comperimus non paucis in Austria fidelibus funestissimam illam perniciem I animi inferri, catholicum ut deponant nomen atque haereticae sese pravitati dedant. Calamitatem nostris, Dilecte Fili et Venerabiles Fratres, omnium hanc aestimari iure tristissimam, animas interire misere, quae tanti valent, quanti perfusus a Christo sanguis. Vos quidem Praesules, quos in excelso ecclesiarum munere ad curam populi divina mens posuit, scimus non immemores officii esse, sollicitaque sollertia discrimini obsistere creditarum ovium. Verum quo instant praesentiora pericula, eo debent Episcopi majora adhibere ad praecavendum studia tantoque debent alacrius in pastoralibus curis eniti. Hanc vero ad rem industriam vestram contendere exploratum est jam diu, liabe- musque non sine voluptate compertum vobis esse vertendum laudi, si majora Christianus grex detrimenta non cepit. Hortamur tamen in Christo vos, Dilecte Fili et Venerabiles Fratres, animosiores ut bello repugnetis in dies, nullumque patiamini abesse a vobis, sive privatim sive publice, studium, unde sarta tecta 14
