Circulares literae dioecesanae anno 1905 ad clerum archidioecesis strigoniensis a Claudio Francisco Cardinale Vaszary principe primate regni Hungariae et archiepiscopo dimissae

XXII.

195

XXII.

Nr. 5484.

De recursibus dispen- sationalibus rite exarandis.

Quum libelli supplices ad impetrandas dispensationes in variis matrimonii impedimentis ad Officium Archidioecesa- num directi frequenter neque sufficienter instructi neque debita forma exarati inveniantur, atque ideo expedita et debita negotii tam gravis momenti pertractatio difficilis, imo persaepe impossibilis reddatur : ita memoriam revocare juvat Decretum S. Congr. de Prop. Fide die 9. Maii anni 1877. editum, cuius tenor est sequens:

INSTRUCTIO

SUPER DISPENSATIONIBUS MATRIMONIALIBUS Cum dispensatio sit iuris communis relaxatio cum causae cognitione, ab eo facta, qui habet potestatem, exploratum omnibus est dispensationes ab impedimentis matrimonialibus non esse indul- gendas, nisi legitima et gravis causa interveniat. Quin imo facile quisque intelligit, tanto graviorem causam requiri, quanto gravius est impedimentum, quod nuptiis celebrandis opponitur. Verum haud raro ad S. Sedem perveniunt supplices literae pro impetranda aliqua huiusmodi dispensatione, quae nulla canonica ratione fulciuntur. Accidit etiam quandoque, ut in huiusmodi supplicationibus ea omittantur, quae necessario exprimi debent, ne dispensatio nullitatis vitio laboret. Idcirco opportunum visum est in praesenti Instructione paucis perstringere praecipuas illas causas, quae ad matrimoniales dispensationes obtinendas iuxta canonicas sanctiones, et prudens ecclesiasticae provisionis arbritrium, pro sufficientibus haberi consueverunt; deinde ea indicare, quae in ipsa dispensatione petenda exprimere oportet.

Atque ut a causis dispensationum exordium ducatur, operae pretium erit imprimis animadvertere, unam aliquando causam seorsim acceptam insufficientem esse, sed alteri adiunctam sufficientem existimari; nam quae non prosunt singula, multa iuvant, arg. I. 5. C. de probat. Huiusmodi autem causae sunt quae sequuntur:

1. Angustia loci sive absoluta sive relativa (ratione tantum Oratricis), cum scilicet in loco originis, vel etiam domicilii cognatio foeminae ita sit propagata, ut alium paris conditionis, cui nubat, invenire nequeat, nisi consangnineum al affinem, patriam vero deserere sit ei durum.

2. Aetas foeminae superadulta, si scilicet 24-um aetatis annum iam egressa hactenus virum paris conditionis, cui

32