Circulares literae dioecesanae anno 1903 ad clerum archidioecesis strigoniensis a Claudio Francisco Cardinale Vaszary principe primate regni Hungariae et archiepiscopo dimissae
XII.
113 XII. Nr. 2749. Preces pro graviter decumbente Romano Pontifice indicuntur. Nr. 2714. Oremus pro Pontifice Nostro Leone! Norunt sane iam omnes ex publicorum diariorum foliis, Augustissimum Pontificem Leonem P. P. XIII. gravi morbo correptum et extremo vitae suae diei esse viciniorem. Oremus itaque Venerabiles Fratres, ut Deus Omnipotens Suam Sanctitatem propitius respicere et pristinae restituere dignetus sanitati! Hanc ob causam dispono, ut omnes celebrantes in Missa (etiam cantata) sumant collectam ex Missa votiva pro Infirmis, dicendo orationem in singulari, — item post Missam parochialem seu conventualem deprompta ex tabernaculo S. Pyxide, recitentur coram SS. Eucharistiae Sacramento 3 Pater et Ave pro graviter aegrotante Sanctissimo Patre. Sanctissimi Domini Nostri Leonis Divina Providentia Papae XIII. Allocutio habita, in Consistorio die XXII. Junii anno MDCCCCIII. Venerabiles Fratres! Nobis quidem apprime gratum, quod vos in huius dignitate loci revisere frequentes hodie licet. Utinam grata ad audiendum eloqui omnia pari modo liceret. — Postremi spatium anni haud sane vacuum solatio fuit. Mitescere quippe sollicitudines, recrearique animus non sine caussa solet, si quando in conspectu sint fidei pietatisque Christianae testimonia non dubia ; qualia profecto per hos superiores menses videmur in tot hominum millibus perspexisse, qui honorem habere Pontifici maximo tanta cum significatione reverentiae tanto que con- censu certavere. Iucunda memoratu ista sunt atque opportuna spei; verum non estis ignari quam multiplex curarum aliunde materies. Quae saepe alias de conditione aspera catholicae rei per occasionem diximus, ea nunc iterari apud vos, tametsi nimium adhuc congruentia temporibus, nihil attinet. Unum silere non possumus, cuius quidem cogitatione sicut Nos incredibiliter angimur, ita christianos hoc dignos nomine penitus commoveri singulos necesse sit: infensos dicimus Christianae gentium humanitati spiritus, quos per venas civitatum serpere quotidieque manare latius haec videt aetas. Sapientiae disciplinaeque a lesu Christo redemptore mortalibus traditae, fastidium quoddam vecors et contumax in vitam hominum apparet invasisse, non sine meditato regressu ad ingenium atque instituta miserorum ethnicorum. Talem animorum habitum non ambigue prae se ferunt mores plurimorum, itemque leges, publice instituta, philosophia, artes ingenuae, ipsae18
