Circulares literae dioecesanae anno 1902 ad clerum archidioecesis strigoniensis a Claudio Francisco Cardinale Vaszary principe primate regni Hungariae et archiepiscopo dimissae

VI.

VI. Nr. 168«. Allocutio Leonis PP. XIII. in auden­tia diei 14 Martii 1902. ad peregrinos Hungaros habita. „Viva voce desideravimus ad vestram salutationem respondere, in hoc tamen voto exsequendo partim aetas nostra provecta, partim labores multi, qui postremis his diebus humeris nostris incubuerunt, impe­diunt. Idcirco voluimus, ut magister ab intimo nostro cubiculo vobis responsum nostrum praelegat.“ Dum undique gentes, quot-quot catho­lico dicuntur nomine, unanimi studio atque ardore, initum a Nobis feliciter quintum et vicessimum Pontificatus anum gratulantur; nequibat sane Hungáriáé vox conticescere. Hungáriáé inquimus, cuius in laudibus prin­ceps ea semper fuit, catholicis penitus hae­rere sacris, quaeque ob veterem in Sanc­tissimam Dei Parentem pietatem, Mariani Regni titulo vocari meruit ac gestit. In hoc autem caritatis officio eos plane decuit atque oportuit tenere primas, qui scribendo edendoque ephemerides quotidiano labore occupantur; atque illam, prae cete­ris, eruditorum hominum consociationem quae nomen a Petro Pázmáno, viro ad memoriam nostram clarissimo mutuatur. Conspectu equidem consociationis huius delectamur hodie cummaxime: auget tamen, dilecti Filii, iucunditatem Nostram sacra­mentum, quo tenemini, vestro ex ore sus­cipere ; velle vos scilicet propositum soda­litii initi sancte fideliterque servare. — Nihil sane proposito isto vestro nobilius, utilius nihil. Nobilius quidem, quod in Ecclesiae doctrinis adserendis versatur atque in Sedis Apostolicae iuribus vindicandis; utilius vero, quod etiam in Hungária vestra eorum, proh dolor, increscit numerus, qui Religionem Sanctissimam, degeneri a maioribus animo insectantur. Quapropter agite dilecti Filii; et quam vobis volentes suscepistis operam, strenue perficite. Postulat hoc patriae caritas, qua flagratis omnes; postulat veteris religionis amor, quo Hungarus quisque, si modo be­neficiorum non immemor, teneri oportet; ipsa denique postulat senectus Nostra, ut qui diuturnum pontificatus iter multis mo­dis dolentes confecimus, devexa saltem aetate reflorescenti ubique veritatis imperio gratulemur. Adsit vobis e coelo Magna Hungáriáé Regina, Christi Mater sanctissima, vestris­que laboribus benigno obtutu obsecundet. Nos vero, ut benevolentiae Nostrae testimo­nio stimulos adiiciamus, Apostolicam bene­dictionem vobis ac vestratibus universis amantissime impertimur. „Singulari animi voluptate electam hanc adolescentium coronam conspicimus, qua brevi admodum temporis intervallo ante conspectum Nostrum sese iterum sistit Hungária. Equidem praeclarum hoc pietatis Nr. 1687. Allocutio Leonis PP. XIII. ad iuve- nes peregri­nos Hungá­riáé 31. Martii 1902. 9

Next

/
Thumbnails
Contents