Circulares litterae dioecesanae anno 1892. ad clerum archi-dioecesis strigoniensis a Claudio Francisco Vaszary principe primate regni Hungariae et archi-episcopo dimissae

Claudius Franciscus Vaszary

8

Absit, Fratres in Christo dilectissimi, ut cuipiam nostrum talia verba a summo Pastore dicantur! Unusquisque agnorum, quos suo sanguine Dominus redemit, pretiosior in conspectu eius est omni auro atque argento. Recogitate igitur, quantum benevolentiae suae ac fiduciae pignus nobis Deus dederit, cum curam agnorum suorum nobis commiserit. Paulum apostolum respiciamus, qui tantam erga fideles charitatem fovebat, ut se eorum patrem, matrem, nutricem nominarit, nosque adhuc exhortetur: „Imitatores mei estote, fratres, sicut et ego Christi Jesu.“ — Audite b. Joannem Chrysostomum, qui cum in exilium discessurus esset, Pauli exemplum secutus ita populum suum alloquitur: „Quid patiar pro vobis? Vos mihi cives, fratres, matres, membra, lux, corona mea, divitiae meae, thesaurus meus. Ecce pro cbaritate vestra corona mihi paratur in futuro saeculo.“1

III. Pastori animarum, qui sincera charitate fideles suae curae commissos complectitur, utique facile erit adimplere id, quod Doctor gentium loco supraallato ab eo requirit, „ut possit condolere iis, qui ignorant et errant.“2 — En duplicem classem hominum, quibus condolere, succurrere, quos adiuvare debemus; ad hoc enim sacerdotes constituti sumus.

Nobilissimum officium sacerdotis est munus docendi eos, qui ignorant. „Praeconis quippe officium suscipit, quisquis ad sacerdotium accedit; ut ante adventum indicis, qui terribiliter sequitur, ipse scilicet clamando gradiatur. “d Unde iam in Veteri Testamento Dominus edixerat: „Labia sacerdotis custodient scientiam, et legem requirent ex ore eius, quia angelus Domini exercituum est;“4 atque alio in loco:

1 Cfr. Bassus Curator animarum, part. XV. cp. 1. — 2 Hebr. V. 2. — 8 Ex libro Regulae pastoralis S. Gregorii papae, cap. 4. — 4 Malacb. II. 7.