Circulares litterae dioecesanae anno 1891. ab ordinariatu archi-episcopali strigoniensi ad clerum archi-dioecesanum dimissae
XIII.
117 XIII. Dilectis Filiis Nostris Josepho Sebastiano S. R. E. Card. NETO, Patriarchae olisipo- nensi, Americo S. R. E. Card, dos Santos SILVA, episcopo portus calensis, ac venerabilibus fratribus ANTONIO, Archiepiscopo Bracarensi, aliisque Archiepiscopis e1 Episcopis Lusitaniae Nr. 4117.- Litterae SSmi Domini Nostri ■ Leonis P. , XIII. adEppos ■ Lusitaniae. LEO PP. XIII. Dilecti Filii Nostri, Venerabiles Fratres, Salutem et Apostolicam Benedictionem! Pastoralis vigilantiae, qua ad tuendam fovendamque religionem vires intenditis, novum ac praeclarum Nobis argumentum praebuit conventus illustris Bracarae Augustae nuper actus, quem feliciter absolutum renunciavit Nobis gratissima epistola ab iis ex Vobis data, qui in eo consessu adfuere. Equidem in ea perlegenda delectati sumus tum zelo et sedulitate Pastoris civitatis, quae congredientes excepit, quippe qui rei gerendae praecipuus auctor fuit coetuique sic praefuit, ut optatus haberet exitus, tum studiis et pietate antistitum, qui sese eidem adiunxere socios, vel graves misere viros vice sua perfuncturos in ea congressione, tum denique frequentia ingenti lectissimorum hominum e clero populoque fideli, doctrina, virtute et auctoritate praestantium. — Eo gratior autem conventus iste Nobis accidit, quod mira fuerit animorum consensio in iis decernendis, quae conferrent summopere ad Ecclesiae amplitudinem et rei catholicae profectum. Neque reticere volumus, inter alia, quae opportune scita sunt, suffragiis concordibus pro temporis locique ratione non mediocre Nobis attulisse solatium ea capita, quae devotam prorsus huic Apostolicae Sedi decla* rabant voluntatem coeuntium et studium, quo flagrant, ut debitus illi pro dignitate habeatur honor, neve quid de maiestate et iuribus eius minuatur. Bona profecto Nobis spes inest fore, ut ea, quae conscita in eo coetu et constituta sunt, quum naviter constanterque peracta fuerint, largam effundant salutarium fructuum ubertatem ; at tacere non possumus, quin memoremus amplam adhuc prostare segetem, quae operam poscit et industriam vestram. Ob eam rem etsi non ita pridem datis litteris Vos alloquuti sumus de statu rei catholicae eiusque necessitatibus in Lusitano regno deque ratione ineunda, ut iis commode prospiciatur, placet tamen iisdem litteris nonnulla adiicere, quae pretium esse ducimus communicare Vo- biscum, ne, quum ultro oblata Vobis sit scribendi occasio, videamur segniter officio Nostro defuisse.