Circulares litterae dioecesanae anno 1889. ad clerum archi-dioecesis strigoniensis a Joanne Cardinale Simor principe primate regni Hungariae et archi-episcopo dimissae

V.

42 Oblatus est, quia sic decrevit ipsius erga hominem inaestimabilis dilectio.“ Chri­stus nobis datus, nobis natus ex intacta virgine, sugere ubera voluit, qui mundum pascit, esurire panis, sitire fons, obscurari lux, falsitatis accusari veritas, infirmari virtus, fatigari fortitudo, judicari innocens, puniri aequitas, mori vita, denique mi­seriis omnibus hominis se subjicere, qui hominem ad imaginem et similitudinem suam creaverat „delens — ut Apostolus loquitur1 — quod adversus nos erat, Chiro­graphum decreti, quod erat contrarium nobis, et ipsum tulit de medio, affigens illud cruci.“ „Sanctus, innocens, impollutus, segregatus a peccatoribus, et excelsior coelis factus.“2 Nos mori debuimus, et ipse solvit, nos peccavimus, et ipse luit, nos ipsius sumus causa doloris: nos ipsius culpa occisionis: nos ipsius livor passionis: nos cruciatus ipsius labor: nos ipsius corporis flagellum : et ipsius vindictae flagitium: passio Domini nostri Jesu Christi opus est sine exemplo: gratia sine merito, sed charitas sine modo. Haec recogitantes, quale jam nostrum de peccato est judicium ? Legamus in ipsius vulneribus, quanta, quam immanis sit peccati malitia . . . „Exaggeravimus morbum, inquit S. Augustinus,3 laudemus medicum“ toto cordis affectu diligamus Redemptorem, qui solus unus est, qui sine peccato natus est in similitudinem carnis peccati.“4 Sine peccato mortuus est propter aliena — nostra — peccata, et licet par­ticeps factus sit nostrae infirmitatis non tamen iniquitatis, ut et quo nostram susce­pit infirmitatem, solveret nostram iniquitatem. Quid retribuamus Christo Redemptori nostro pro omnibus, quae retribuit nobis, qui tanti nos fecit tantillos et tales! „Nul­lum majus donum praestare Deus, ait S. Augustinus, posset hominibus, quam ut verbum suum, per quod condidit omnia, faceret illis caput, et illos ei tanquam membra cooptaret: ut esset Filius Dei, et filius hominis: et unus Deus cum Patre, unus homo cum hominibus: qui et oret pro nobis, et oret in nobis, et oretur a nobis. Orat pro nobis ut Sacerdos noster: orat in nobis, ut caput nostrum, oratur a Nobis, ut Deus noster.“5 Si tanta, tam immensa sit(cuiusvis peccati gravis erga Jesum Crucifixum malitia, major multo esse debet malitia peccatoris, qui in partem haereditatis Dominum ipsum elegit, factus Minister Christi, dispensator mysteriorum Dei.6 Quia enim eo gravior est offensionis Dei per peccatum malitia, quo majori cum advertentia, majori cum im­pietate et obstinatione committitur, foveturque in corde: sequitur malitiam erga Jesum Christum magis enormem esse in Ministro Christi peccante, quam in alio peccatore; clariori enim cum notitia legis divinae, majori cum impietate ab illo perpetratur, culpabiliorique cum obstinatione continuatur. Sane Ecclesia suos Mini­stros nunquam omisit instruere, docere, monere suas obligationes, et vitae tenorem, quem sequi debeant: oportere nempe ipsos esse sine crimine, sicut Dei dispensato­res: „non superbos, non iracundos, non vinolentos, non percussores, non turpis lucri cupidos, sed hospitales, benignos, sobrios, justos, sanctos, continentes, amplectentes eum, qui secundum doctrinam est, fidelem sermonem, ut potentes sint exhortari in doctrina sana, et eos, qui contradicunt, redarguere.“7 Jam dum illos prima tonsura donavit, monuit: „Filii dilectissimi animad­vertere debetis, quod hodie de foro Ecclesiae facti estis, et privilegia clericalia sor­1 Coloss. 2. 14. — * Hebr. 7, 26- — 8 In Psalm. 101. — * V. ad Rom. 8. 3. — 6 In Psalm 85. — 6 1. Cor. 4. 1. — 1 Cf. ad Tit. 1. 7. squ.

Next

/
Thumbnails
Contents