Circulares litterae dioecesanae anno 1879. ad clerum archi-dioecesis strigoniensis a Joanne Cardinale Simor principe primate regni Hungariae et archi-episcopo dimissae
XIII.
71 XIII. Anno mox futuro saeculum decimum quartum decurret, ex quo Monachorum in Occidente parens S. Benedictus Nursiae primam lucem couspexit. Saecularem hunc natalis sancti sui fundatoris annum celebrare proposuit universus Benedictinorum Ordo non tam festivitatibus streperosis, quae cito transeunt, quam potius restitutione in integrum, seu restauratione illorum Archicoenobii, in Monte Cassino constructi locorum, quae S. Benedicti praesentia, pietate, sanctitate, miraculis, verbo vitae illic traductae vestigiis evaserunt illustria ac venerabilia. Illud namque Monasterium fontem ac originem monastici Ordinis fuisse novimus, unde, veluti fluvius ille amplissimus, qui de medio paradisi egrediebatur ad irrigandam universam terram, S. Benedicti filii longe lateque per magnam orbis partem se diffuderunt, et depulsis idololatriae tenebris, ingeniorum feritate, et artium ignorantia, Evangelii lucem, civilitatem, morum culturam ac hurnaui- tatem, scientiarumque decus quaquaversum invexerunt, atque sic de genere humano optime meruerunt. Inde velut ex opulentissimo quodam alveari prodiere Sanctorum agmina, quos religio S. Benedicti coelo peperit; innumeri item Ecclesiae Catholicae Episcopi, qui Apostolicam doctrinam longe ac late verbo propagaverunt ac exemplo, Summi denique Pontifices, quorum agmen S. Gregorius Magnus ducit, qui in Sede Petri velut inexpugnabili veritatis arce, sapientia et sanctitate effulserunt, ac Ecclesiae navim inter portentosos etiam tempestatum fluctus sic gubernaverunt, ut impetus ac insultus, undecunque demum illi irruerint in illam, virtutis suae robore eliserint ac represserint. Mirum igitur non est, quod Archicoenobii Cassinensis Abbas plurimum laboret circa recolendum S. Benedicti natalis saecularem annum, quodve studia laudabili huic scopo impensa in Cassinensi illo Monasterio, tamquam in foco concentrentur. Benedictini autem Monachi sunt, qui antelatum Monasterium, praecipuum totius Ordinis sacrarium renovabunt, et artis operibus ornabunt, Benedictini inquam e Monasterio Beuronensi, in quo non fides solum ac pietas, regularisque disciplina, sed scientiae etiam et artes laete floruerunt, quod vero nihilominus recentissimorum Vandalorum non pedes, sed leges protriverunt. Omnes S. Benedicti filii suam ad nobilem finem conferent operam, suis non deerunt partibus Benedictini in America, et item in Australia, et hi quidem inter antropophagos, a saeculi potestatum impetibus, a comitiorum popularium paragraphis, sic dictae culturae pugnam decernentibus immunes ac tuti degunt, vestigiisque majorum suorum insistentes fidem Christi feros populos docent, ad illam conversis magistros se in scholis, in opificiis ac artibus praebent; „didicisse enim fideliter artes, emollit mores, nec sinit esse feros“ ; cuius sententiae veritatem gloriosa Ordinis S. Benedicti historia, a praeclarissimis elucubrata ingeniis, uberrime comprobat. Pretium itaque operae me facturum existimavi ea, quae sacer Benedictinorum Ordo in honorem sancti sui fundatoris molitur, efficereque intendit ad Vestram quoque notitiam perferre per tenores subnexarum litterarum, ab Archi-Coenobii Cassinensis Abbate ad me directarum, prout et aliarum, quarum ibidem mentio occurrit. Nr. 3515. Quomodo Be- nedictini sancti sui fundatoris saecularem natalis annum celebrare intendant.
