Circulares litterae dioecesanae anno 1877 ad clerum archi-dioecesis strigoniensis a Joanne Cardinale Simor principe primate regni Hungariae et archi-episcopo dimissae
III.
23 juvenis ignorare potuit, s?d Parochus ignorare legem non potuit, ille itaque materialis, hic formalis praevaricator fuit legis, qui nimirum suas in praedicando verbo Dei vices non sine magno fidelis populi scandalo, et maiori tanti muneris vilipendio juveni illi deferendo, Ecclesiae Cathedram profanare veritus non est. Et dum talia fiunt, seu dum Evangelicae legis Magistri constituuntur, qui hujus legis vix discipuli fuerunt, dum Evangelium praedicandum iis committitur, qui Evangelium nunquam vel legerunt, miramur, si nemo credat auditui nostro *), quod nemo obediat Evangelio 2), quodve intrent in nos lupi rapaces non parcentes gregi 3).“ Videte potius, ne queratur sermo Dei de Vobis, quod tam vilis sit in oculis vestris, ad quem annunciandum talem etiam praedicatorem idoneum reputatis? Videte porro, ne jure merito querantur populi, quod multis pastoribus non sint pretiosae animae suae in conspectu eorum4), qui nimirum pastores semper parati sint dispensationem ac praedicationem verbi Dei negligere, et obvio cuiquam committere, quam caeteris pastoralibus officiis anteponendam judicaverunt, et pronunciaverunt Spiritu Sancto illuminati Apostoli, e quorum mente loquens S. Petrus dixit5): „Non est aequum nos derelinquere verbum Dei, et ministrare mensis. Considerate ergo fratres, viros ex vobis boni testimonii septem, plenos Spiritu Sancto et sapientia, quos constituatis super hoc opus. Nos vero orationi et ministerio instantes erimus“. Atque haec legis praevaricatio, haec tam excelsi et sancti muneris degradatio me ad exarandas praesentes pastorales litteras impulit, ut earum ope pro imposito mihi officio praevaricationem graviter reprobarem, sanctitatem ministerii Verbi Dei sartam tectam servarem, atque efficerem, ut buius sanctitatis omnes et singuli sacri Curiones conscii reddantur, hacque conscientia ad praedicationis adimplendum munus eo potentius excitentur, quo certius est, salutem fidelium ab exacto huius muneris implemento potissimum dependere. Ubi enim illud negligitur, vel oscitanter ac male adimpletur, ibi omnia ruunt in peius, ibi ignorantia, coecitas, error, vitium, tantaque peccandi libertas invalescunt, ut vix religionis simulacrum appareat. Hoc praeter tristem experientiam docemur a S. Hieronymo illis verbis®): „Ex quo intelligimus, deficiente inter Christi fideles salutari doctrina, quasi alimento laborantes, exstingui pudicitiam, castitatem omni labe infici, virtutes omnes amisso nomine in peius ruere, omniaque retro sublapsa referri.“ Id ipsum confirmat S. Joannes Chrysost.7): „Sicut si pastor, inquit, gregem suum non pascit, ex fame macies quaedam et attenuatio in ovibus inducitur, quae lethalem morbum ingenerat: sic ubi populus sui pastoris spiritualem famem coelestis doctrinae patitur, ibi est omnis pietatis, et religionis exterminium, et Christianae disciplinae exilium. Ubi non est scientia animae, ibi non est bonum ut ait Sapiens.“ Ite in vineam meam, dixit Christus vocando nos ad sacerdotale ministerium — sicut misit me Pater, ego mitto Vos-------pascite, qui in vobis est, gregem — — laborate, sicut boni milites,-------posui vos, ut eatis, et fructum afferatis, et fructus vester m aneat,-------si non annunciaveris impio, ut avertatur a via sua impia, et in iniquitate sua m oriatur, sanguinem eius de manu tua requiram.-------Haecsummatim e Sacris Scripturis e xcepta nos fortius stimulent, ut „opus facientes Evangélistáé et implentes ministerium nostrum, nihil subtrahamus utilium, quominus annunciemus fidelibus docentes eos, et testifi- cantes justis et impiis in Deum poenitentiam, et fidem in Dominum Jesum Christum8).“ Uti*) Cf. Is. 53, 1. — 2) Cf. Rom. 10, 16. — s) Act- 20, 29. — ‘) Ps. 115, 15- — 5) Act. 6, 2. sq. — •) in cap. 8. Amos. — ’) horn. 54. in Genes. — 8) Cf. Act. 20, 20 sq.
