Circulares litterae dioecesanae anno 1873 ad clerum archi-dioecesis strigoniensis dimissae a principe primate regni Hungariae et archi-episcopo Joanne Cardinale Simor
XVIII.
88 memorat, ubi ille morem, institutumque Romanorum perpetuo custoditum, impensius commendans, ita scribit: „Haec, inquit, vobis consuetudo est jam inde ab ipso religionis exordio, ut fratres omnes vario beneficiorum genere afficiatis, et ecclesiis quam plurimis, quae in singulis urbibus constitutae sunt, necessaria vitae subsidia transmittatis. Et hac ratione tum egentium inopiam sublevatis, tum fratribus, qui in metallis opus faciunt, necessaria suppeditatis: per haec, quae ab initio transmittere consuevistis, morem institutumque Romanorum, a majoribus vestris acceptum, Romani retinentes.“ Eundem in omnibus Ecclesiis morem viguisse et beneficentiam inter prima fundamen- taliaque officia a Christianis recensita fuisse tam est eliquatum, ut inde novum contra eos accusationis genus ethnici desumpserint: „Vide, ut invicem se diligant, et pro alterutro mori parati sint.“ ') Etiam heroes illi Helvetici, Catholicorum persecutores, odium conflant Episcopo et Clero Basileensi ex eleemosynis, quae in Cleri imprimis illius fidelissimi sustentationem e variis Europae provinciis submittuntur. Cum enim Parochi poenis licet acerbissimis flecti se ad fidem negandam non patiantur, fame et inedia illos frangere cupiunt, ac iccirco Catholicis pagorum illorum civibus prohibuerunt ne quidquam stipis Parochis suppeditarent. Atque sic draconice agunt qui summa rerum in Republica potiuntur, et qui libertatem ore erepunt, facto-------pedibus proculcant. Q uibus Episcopus cum Clero illud inclamat S. Hieronymi: 2) „In uno tibi (Vobis) consentire non potero, — ut me Catholicum non probem. Si ista est causa discordiae mori possum, tacere non possum.“ Si qui Vestrum succurrere voluerit spoliatis ac iccirco cum egestate colluctan- tibus Parochis Dioecesis Basileensis, ii symbolas suas in his Circularibus Dioecesanis subin publicandas ad Cancellariam meam transmittant. Datum Strigonii, die 21-a Junii, 1873. Copia. Nr. 2446. Illustrissime ac Reverendissime Domine Episcope! Qui in Pagis quibusdam Helveticae Confoederationis, spirituali Tuae jurisdictioni obnoxiis, rerum civilium summa hodie potiuntur, nihil minus agunt, efficereque contendunt, quam ut fidem religionemque Catholicam iis in regionibus supprimant, e medio tollant. Quae enim illi ultimo praesertim tempore attentaverunt, quaeve a Te, Illustrissime ac Reverendissime Praesul! extorquere connisi sunt, nimirum, ut fidei dogmatum valorem ab arbitrio populi, episcopalis jurisdictionis exercitium a beneplacito civilis gubernii suspenderes, porro ut Parochis missionem non Tu, quem Spiritus Sanctus posuit Episcopum regere Ecclesiam ac Dioecesim illam, impertireris, sed hanc Parochi toties quoties a populo reciperent, haec inquam et alia in Pagis illis decreta ac imperata talia profecto sunt, quae si effectum sortirentur, actum foret de fide, deque Ecclesia Catholica in iis regionibus. Quia vero his tam perniciosis moliminibus pro virili obstitisti; et quia episcopalem potestatem, a Christo et Ecclesia, non ab ullo saeculari magistratu, nec in commodum Tuum, sed in salutem procurandam fidelium, Tibi collatam, porro exercere perrexisti, quia schismaticae perfidiae astum detexisti ac elusisti, quia convellere orthodoxam fidem volentibus dexteram porrigere agendo, aut saltem connivere tacendo noluisti, quia, ut paucis omnia complectar, dilexisti justitiam et odisti iniquitatem, 1 1) Tertul. Apolog. 39. — 4) Contra Ruffin. 1. 3.
