Circulares litterae dioecesanae anno 1871. ad clerum archi-dioecesis strigoniensis dimissae a principe primate regni Hungariae et archi-episcopo Joanne Simor
XVI.
59 XVI. Testimoniis, omni exceptione majoribus, gravissimorum Scriptorum, atque ipsius etiam Kalendarii Romani evincitur, S. Petrum, Apostolorum Principem, ac primum Summum Pontificem in Cathedra Romana viginti quinque annis, duobus mensibus et septem diebus sedisse. Hos annos, hosque menses ac dies in Sede illa attingere nulli Successorum S. Petri concessum est, praeter Sanctissimum Dominum Nostrum Pium IX., qui die 23-a curr. ipsos adeo dies S. Petri in Sede Apostolica complevit, atque sic diuturnitate sacri principatus omnes suos praedecessores, atque ipsum plane S. Petrum superavit, cui, in supremum agnorum et ovium Pastorem constituto, divinus Salvator non mortis tantum genus, quo clari- ficaturus esset Deum, sed longiorem etiam his in terris vitam praedixit his verbis: ,,Arnen amen dico tibi: cum esses junior cingebas te, et ambulabas quo volebas; cum autem senueris, extendes manus tuas, et alius te cinget et ducet, quo tu non vis.“ ') Extraordinariam hanc Summi pontificatus Sanctissimi Domini Nostri diuturnitatem animo volventes, in haec Psaltis Regii verba erumpamus, est necesse: „a Domino factum est istud : et est mirabile in oculis nostris“, 2) imprimis, si attendamus, quae inter adjuncta, quot praesentissima inter vitae discrimina, quos inter angores, curas ac sollicitudines Beatissimus Pater vitam traducere debuerit. Neminem latet, Joannem Comitem Mastai in juventute sua morbo caduco, qui prodromus longioris vitae non est, eo in gradu laboravisse, ut diu dubitatum fuerit, an vocationi suae conformiter ad Sacerdotium promoveri possit. Novimus omnes, ipsum Pium IX. postquam primarius eius Administer C. Rossi die 15. Novembris 1848 in parlamenti aedibus sicariorum manibus plena luce trucidatus fuisset, a rebellibus, occultarumque societatum satellitibus ad ictum destinatum fuisse plumbeae glandis ope, quae stantem ad latus Papae illius Secretarium prostravit ac enecuit. Recenti memoria tenemus Pium IX.» ut rebellium manus ac furorem evaderet, Urbem linquere, ac sub unius foeminae, Bavarici Legati uxoris, custodia extra statum Pontificium asylum quaerere coactum fuisse, et in Arce Regni Neapolitani munitissima Cajeta dicta, invenisse. In qua fuga quam facile detegi ac intercipi potuisset eo modo, quo olim Gfalliae Rex Ludovicus XVI. in fuga salutem quaerendo, priusquam Regni fines excedere quivisset, detectus, Parisios reductus, et capite truncatus est. Sicarios in ipsas Vaticanas Aedes penetravisse, ut Cardinali Status Secretario violentas manus inferrent, fide digne relatum accepimus, Post vix non duorum annorum exilium redux ad suam sedem Summus Pontifex, quas in angustias se conjectum vidit nefastis artibus, moliminibusque illius Principis, quo instigante atque agente praeter unum omnes in Italia throni eversi, et S. Sedi Apostolicae florentissimae provinciae ereptae sunt. Quae dum agerentur vidit Beatissimus Pater eiectos e suis Sedibus, et carce- ri coniectos Episcopos, expulsos suis e monasteriis viros religiosos, depulsas suis ex asceteriis famique objectas Deo dicatas virgines, confiscatam Ecclesiarum et beneficiorum omnium ecclesiasticorum dotem, ipsam catholicam Ecclesiam servituti mancipatam. Vidit haeresim caput extollere, et a potestate civili protegi, juventutem in scholis pessimis doctrinis ac Nr. 3970. Pius IX. diuturnitate summi pontificatus ipsum S. Petrum superavit. >) Joan. 21, 18. 2) Psal. 117, 22.
