Circulares litterae dioecesanae anno 1868. ad clerum archi-dioecesis strigoniensis dimissae a principe primate regni Hungariae et archi-episcopo Joanne Simor

Nr. X.

52 Nr. 1873. Beneficia pa- rochialia:Iván- kaense, et Pa- lástense con­cursui expo­nuntur. Josephus Majerszky parochus Ivánkaensis, et Joannes Pásztory parochus Palá- stensis beneficia haec in manus meas resignaverunt. Resignationibus his, —quippe e causis canonicis factis, - per me acceptatis ac ratihabitis, scopo providendi vacantibus sic redditis antelatis beneficiis de novis curatis, concursus usque 10-am mensis Maji a. c. duraturos, hisce publico. Strigonii, die 12. Aprilis, 1868. Nr. 1875. Libellus, cui titulus : „A herczeg-pri- másnak három irata“ membris Societatis S. Ladisla? mitti­tur. Nr. 1876. Innovatio cle­ricalium voto­rum. In generali conventa, quem Unio S. Stephani Proto-Regis, anni praeteriti die 10-a mensis Octobris Festini egit, decisum fuit, ut tam responsum meum ad litteras exc. regii cultus et publicae institutionis Ministri ejusdem anni mense Julio ad me directas, sub 8-a Septembris praeindicati anni depromptum cum iisdem illis litteris, — quam etiam sermones a me in generalibus conventibus Unionum S. Stephani Proto-Regis, et S. Ladislai Regis anni evoluti diebus 24-a Septembris, et 10-a Octobris habiti, pro parte membrorum laudatae Uni­onis typis vulgentur. Eadem Unio libelli hujus 2000. exemplaria membris Unionis S. La­dislai cessit, ex quibus 300. exemplaria mox dictae Unionis sociis intra ambitum Archi-Di- oecesis meae degentibus, obtigerunt, quae pro ratione praeallati numeri in aliquot exemplis ad singulum Districtum VADiaconalem scopo instituendae inter concernentes socios distri­butionis hisce ,|* dimitto. Strigonii, die 12-a Aprilis, 1868. In multis extraneis Dioecesibus pius et salutaris obtinet mos annue renovandi clericalia sive sacerdotalia vota, cujus forma pro illorum, qui ea, die imprimis suae ad presbyteratum promotionis, uti voluerint, commodo hic apponitur: „O amantissime et amabilissime Deus! quam magna multitudo dulcedinis tuae! charitate etenim perpetua dilexisti me, et attraxisti ad Te, miserans mei: nam propter nimiam charitatem, qua dilexisti me, suscitasti a terra inopem et de stercore erexisti me pauperem, ut collocares cum principibus, cum principibus populi tui. Non ego quidem, sed Tu prior, elegisti me de mundo, nolens me conformari huic saeculo, ne princeps hujus mundi in me haberet quidquam, et non cum hoc mun­do, qui totus in maligno positus est, damnarer: at potius posuisti me in Clero tuo, ut illic irem de virtute in virtutem, ut fructum dignum bonorum operum afferrem, qui in aeternum maneret, quo Te ipsum, mercedem magnam nimis, mihi acquirerem, ac partem haereditatis meae perditam requirerem. Quapropter et ego qucque elegi Te, ut sis Do­minus meus et Deus meus; pars mea, Deus in aeternum. Sed eheu! baereditatem meam non satis attendi; substantiam meam dissipavi; retrorsum abii; mundum dilexi; vanitates et insanias falsas non exhorrui; inimicis tuis manum dedi; tunicam innocentiae commaculavi; superflua aut dilexi, aut quaesivi, aut retinui; lucernam boni exempli exstinxi; fidelem cultum Tibi et Ecclesiae tuae non ex­hibui ; perfectionis studium et media ad eam non quaesivi, non satis admisi; jugum tuum dulce et onus leve excussi; Spiritui Sancto multoties restiti, spiritum Dei contri­stavi, eumque exstinxi: sed Tu, Domine, miserere mei, et resuscita me. Tibi ergo, Domino Deo nostro, justitia; nobis autem confusio faciei nostrae, sicut est dies haec: et hoc solum mihi nunc superest, idque unice in votis, ut spiritu

Next

/
Thumbnails
Contents