Circulares 1850-1864, Joannes bapt. Scitovszky de Nagykér, Archi-episcopus Strigoniensis, Regni Hungariae Primas
1859
S. R. E. TIT. S. CRUCIS ÍN HIERUSALEM PRESBYTER CARDINALIS DEI ET APOSTOLIC A E SEDIS GRATIA METROPOLITANAE ECCLESIAE STRIGONIENSIS ARCHI- EPISCOPÜS, SANCTAE SEDIS APOSTOLICAE LEGATUS NATUS, ORDINUM RELIGIOSORUM PER ECCLESIASTICAS PROVINCIAS STRIGONIENSEM, COLOGENSEM, AGR1ENSEM ET ZAGRABIENSEM VISITATOR ET DELEGATUS APOSTOLICUS, INCLYTI REGNI HUNGÁRIÁÉ PRINCEPS PRIMAS, SUMMUS ET SECRETARIES CANCELLARIUS, INSIGNIS ORDINIS S. STEPHANI REGIS APOSTOLICI PRAELATUS ET MAGNAE CRUCIS EQUES, S. C. ET R. APOSTOLICAE MAJESTATIS ACTUALIS INTIMUS CONSILIARIUS, AA. LL. ET PHIL. NEC NON SS. THEOL, DOCTOR, ETC. ETC. Venerabili Clero Arehi-Dioecesis Nostrae Salutem in Domino et paternam Benedictionem! Nr. 1637. Inter effectus salutares Conventionis Sanctam inter Sedem Apostolicam et Augustis- Normae admini- simum Imperatorem ac Regem Nostrum Apostolicum prospere initae haud postremo stratl0^.Peculn certe loco reputari debet, quod dum Articulo XXIX» Ecclesiae ius novas iusto quovis titulo libere acquirendi possessiones reassertum, eiusque proprietas in omnibus quae nunc possidet, vel imposterum acquiret pro inviolabili solenniter declarata foret, Articulo mox sequenti, i» e, XXX» administratio bonorum ecclesiasticorum apud eos futura enuncietur, ad quos illa secundum Canones spectat. Apud nos equidem in Hungária, hocipsum — si aliquot Civitates Regias demamus — et hactenus usuveniebat; in quantum peculii cuiusvis Ecclesiae ordinarius administrator respectivus Curatus fuit, Episcopi autem superinspectionem exercebant, astin ceteris Monarchiae Austriacae provinciis peculiorum sacrorum directio et administratio vix non ex toto civilis viguit» Augustissimi Principis nostri erga Ecclesiam pietas et conscientiae teneritudo, hac quoque in parte nativum Ecclesiae ius restabilivit, nec nisi quae Eum, ceu summum Ecclesiae Protectorem et Patronum suapte natura concernunt, sibi pro futuro reservavit. Necessarium taliter evasit, ut determinentur Normae, secundum quas supra- provocatus XXX» Concordati Articulus ita in vitam deducatur, ut illorum etiam influxus, quibus talis e rei natura, sensuque SS. Canonum competit salvus remaneat» Praestitit id Conferentia totius Monarchiae Epporum Viennae, Anno 1856» asservata, quatenus opportuna hanc in rem Decisa ferre non intermisit; quae Decisa postquam vigore altissimae Resolutionis ddto 3. Octobris anni 1858» emanatae ratiha- bita essent, iuvat nunc fundamento istorum, habito simul ad usum et praxim apud nos adusque vigentem respectu, sequentes Normas in administratione peculiorum ecclesiasticorum, puta: peculii Ecclesiarum, peculii piarum fundationum, et ipsorum parochi- alium Beneficiorum, dehinc ad amussim et universaliter, proin nec Civitatibus Regiis exceptis, observandas pro hac Nostra Archi-Dioecesi praescribere» Titulus I. De administratione peculii sacri Ecclesiarum et piarum fundationum» Caput I. De iis, per quos et quorum cum influxu administratio haec procuratur. §. 1»Peculii sacri cuiusvis singularis Ecclesiae naturalis administrator est concernens Ecclesiae Rector; cui unus, ad summum duo viri e gremio parochianae Communitatis eligendi, et porro quoque nomine Syndicorum insigniendi, sociam operam navant, et t
