Református teológiai akadémia és gimnázium, Pápa, 1909

I. Kocsi Csergő Bálint rektori beszédei. Közli Thury Etele

- 17 — vocatíonem et electionem nostri aeternam, tanquam ex certissimis criteriís colligimus? Nonne hoc ipsum innuere videtur Divus ille Petrus? dum sangvine Christi purificatos omnium virtutum apparatu instructos, electionis et vocationis suae certitudinem, ex praesentia virtutum percipere iubet. Inquit enim studete fratres vocationem vestram et electionem firmám efficere. 2. Petr. 1 ; 10. At unde: in promptu erat quaerere? nisi in antecessum longam seriem virtutum, certitudinem electionis operantium, porrexuisset. Nonne hoc operum Studium conscientiam suo praesidio laetam ac tranquillam custodiet? nonne piam animam in rebus desperatis, nietu plenis instar anchorae tutatur: que-madmodum enim malorum factorum ea est ratio, ut suo furore mentem excrucient ita bonorum liaec est indoles, ut mentem piam summa consolatione perfundant. Hinc non abs re Cicero inquit: Conscientia recte factorum summa consolatio. Cui nec lyricus abludere videtur. Nil conscire sibi, nulla pallescere culpa, Tuta animi requies: hic murus aheneus esto. Inquit enim nil sibi conscire, quaeris. An in bonis? minimé, sed in malis fieri enim non potest, quin animus conscientia malorum liber, bonorum conscientiam sibi non acquirat. Et ne videar vestra patientia abuti, pietatis officia, praesentis et futurae vitae habent promissionem. Praesentis siquidem improbi fruitionem rerum mundanarum, instar raptorum et furum sibi usurpant. Sed fideles pacifici, mansveti se se Dominos rerum mundanarum plane ex iure Dei haereditario designatos experiuntur. Pulcre enim in hanc sententiam David: Malefici exscindentur, ac mansveti terrain haereditario iure possidebunt et oblectabunt se in multitudine pacis. Psalm. 37:9. Futurae, siquidem in extremo quoque iudicio secundum bonorum operum tanquam visibilium verae fidei characterum, seriem laturus Christus est sententiam absolutionis. Dicit enim his qui a dextris erunt: V

mite benedicti patris tnei etc. Esurivi enim et dedistis mihi quo vesceier, sitivi et dedistis mihi potum

: hospes eram et collegistis me. Nudus et amicivistis me, aegrotavi et invisistis, in carcere eram et ad me venistis. Quid haec nisi opera charitatis? Ex quo profecto intelligitis, quantam frugem nobis adferat Studium bonorum operum

: ita ut non minus pio ac scito dixerit venerandus ille Chiysostomus, benefacere homini, est maximum beneficium apud Deum deponere. Ac ne illud quidem negligendum puto, quod mihi extremum proposueram, cum necessitatem operam vobis proponebam

: quod haec opera charitatis emolumentum proximorum non leviter essent promotura, quibus providere humanitatis est, benefacere sapientiae. Quid humanitatis proximorum penuriae providere? Ita aio, ita affirmo: si esse acerbum, immittem, intractabilem, inhumanitatis et belluinae cuiusdam feritatis speciem prae se ferre videtur: Procul dubio, dementem plecabilem 2