1825-1827 Jegyzőkönyvek 3. • Felséges Első Ferentz Austriai Császár, Magyar, és Cseh Ország Koronás Királyától Po'sony Szabad Királyi Városában, 1825-dik Esztendőben, Szent-Mihály Havának 11-dik napjára rendeltetett Magyar Ország Gyűlésének Jegyző könyve / Po'sonyban / Belnay örököseinek betűivel / 1825-1827

1926 / 114. ülés

23 SZÁZTIZÉN-NEGYEDIK ILÉS. szegény adófizető kárával ki nem vete­­tődhetnck az Adó alul, Melly köteles­séget annyival inkább szükséges most fenntartani, midón nem minden Vár­megyének Portái külön, hanem az 1715. 57., és 1725. 67-dik Articulu­­soknál fogva, a’ Törvényhatóságok kö­zött feltalálandó igazságos proportio szerint osztattatnak a’ Terhek, melly proportió megszűnne, ha azon Telkek, mellyek eddig a’ Porták számlálásához tartoztak, kihagyattatnának, és azon Me­gyék, mellyekben kevés illy Nemesség vagyon felettébb terheltemének, sött még más megszámlálhatatlan sok rósz következések is támadhatnának belőle. — De kérdés az is, hogy lehet e’? a’ mint állíttatik, a’ kérdéses Nemesek szabadságát az 1741. 8-dik Articulus­­ból következtetni? — Ha az 172Q- dikben tett kiváltságaira a’ kormány­nak tekintünk, mellyek oda czéloztak, hogy az Adó Terhe a’ Funduson feküd­jön, magában következik, hogy a’ je­lentett Törvény tsak a’ Tulajdonos Földes Uraknak bátorságára nem pe­dig, a’ más fundusát tsak használó, és azért a’ Tulajdonosnak lekötelezett Ne­mesekre nézve hozattatott, hogy t. i. ezeknek Adó tartozásai a’ fundusból, melly a’ Földes Urnák tulajdona, ne exequáltathassanak. Mert ha ez alatt a’ Nemes Jobbágyok értetődtek [volna, nem kellett volna azt mondani, .hogy a’ Teher a’ Funduson, mellyhcn az illy Nemesnek semmi tulajdona nintsen, ne feküdjön, hanem az 1595. 6-dik Articulusnakszavait’s rendelését, melly őket Adó alá vetette, kellett volna eltör­­leni. De ezen Törvény soha el nem töröltetett, és valamint az exemptus fundusokon, mellyek a' Porták szám­lálásába soha sem jöttek , lakó Neme­seket, az haszonvételről való adózás­tól mentnek mondja, úgy ellenben «V nunc recedere integrum eo minus est, quod jam non de singulis Co­mitatuum portis, verum de introdu­cenda ad mentem art. 57. 1715 et 67. 1725 inter Jurisdictiones justa propor­tione res agatur, quam assequi nus­­piam licebit, si ad portas connumerati exmitterentur fundi, onusque omne in illas, queis pauci aut nulli in portalibus Sessionibus sunt Nobiles, derivaretur Jurisdictiones. — Expendendum jam, num, velut ah adverso asseritur, im­munitas quaestionatorum Nobilium ex art. 8. 1741 deduci possit? — Si lex haec, cum Propositionibus Regiis anni I729 attentius combinetur, intelligere facile licebit, conatus Regiminis, eo, ut onus fundo inhaereat, fuisse directos, praecitataque lege huic Regiminis co­natui obviatum, hanc itaque non in favorem usufructuariorum, Dominali­­busque servitutibus subjectorum No­bilium, verum ad salvandam Domino­rum Terrestrium proprietatem fuisse conditam, ne nimirum propter Contri­­hutionales restantias, fundus ipse valeat in exeeutionem sumi. Quodsi enim providi legis hujus conditores, eam ad quaestionatos colonicatum assu­mentes referri voluissent Nobiles, non id, quod fundo, in quo nulla iliis alio­­quin proprietas est, onus non inhae­reat, sanxissent, vertun art. 6-turn 1595 qui eos Contributioni subjecerat, per expressum revocassent; quo non sub­lato, hoc ipso, quod in exemtis, adeo­­que inter portas haud relatis tundis residentes Nobiles, respectu eliam usus fructus a Contributione immunes de­clarentur, suapte sequitur Contribu­tionem ab usu fructu lundorum non exemtorum omnino esse dependen­dam. — Atque his c rationum mo­mentis praerecensiti Ablegati Nuncio Excelsorum Procerum adhaerentes po-

Next

/
Thumbnails
Contents