Opinio Excelsae Regnicolaris-Deputationis motivis suffulta, pro pertractandis in consequentiam Articuli 67: 1790/1 elaboratis Systematicis Operatis Articulo 8. 1825/7 exmissae circa objecta ad Deputationem Publico-Politicam relata. / Posonii / in Typographia S. Ludovici Weber / 1831

I. Coordinatio Comitiorum, cum Projectis 11. Articulorum

28

hos Status alii, uti se articulus exprimit, per Regales ad Diaetam advocentur. Cum itaque quatuor tantum Status Jus suffragii in Diaeia habere possint, et. huic principio fundamentalis Constitutio nostra innitatur, ac quatuor tantum Status Jus suiTragii inDiaeta habere possint: in propatulo est, nullum ex his sine cardinalium Jurium laesione, et periculosissimis Consequentiis sive in solidum, sive in parte, contra diplomalicas etiam assecurationes connato in membris suis jure privari posse; etenim a) Lucta talis unius contra alium si non peremprorie etiam, sed successive aliis etiam fieri posset exitiosum, b) Quod quemadmodum ex mente 'fit. 2. Part. I-ae nec Praelatis prae aliis, nec aliis nobilibus prae Praelatis major libertas competat, certe nec jus Statui uni inesse potest alterum in Juribus suis legalibus, ac praerogativis restringendi, tanto magis c) quod in comitialiter Anno 17Q0 ddo. 10 ae Decembris Suae Majestati facta Repraesentatione, quae tamen eum per emanatam ddo. 4*ae Januarii 17Q1. Benignam Resolutionem Regiam plene adprobata fuerit, typus esse debuisset modernae circa coordinationem Comitiorum pertractationis, Jus legale Comitiorum, praerogativaeque Statiunn et Ordinumpraesalvatae fuerint3 de quibus d) in obversum Art. 8. 17jl nequidem Comitiis tractare fas est; caeterum vero e) indubium est, quod cum dictamine Tit. 4Q. Part 2-dae non tantum Archi-Episcopi et Episcopi, sed et Praepositi, et Abbates omnes tam saeculares quam Regulares pro veris censendi sint Praelatis, et qua tales et vigore Tit. 2. Part. I-ae primi Vota sua depromendi, et ductu Tit. 4O. Part. 2-dae pro 10 Nobilibus juráméntum deponendi jure gaudeant, certe manifestum est, quod exclusio a Comitiis cujuscunque, qui ad caetum Praelatorum pertinet, fundamentali Regni Constitutioni adversetur.

Nec superfluum existimo ad aevum ineuntis Saeculi 17-i quod in Hungária Statui Ecclesiastico, tanto eminentius Praelatis, praejudiciosum esse coepit, et in cujus spiritu Comitia anni l608. celebrata fuere reflectere. Quid enim Praelati Hungáriáé pro se a Comitiis illis, et immediate subsequis sub manuductione Palatinorum Stephani Illésházy, et eo anno eodem mortuo, Georgii Tburzo infensissimorum Cleri hostium sperare potuerint, cuivis palam erit, si libero, et non praejudicato animo expenderit, duos Episcopos Agriensem, et Varadinensem vigore Pacificationis Viennensis ad 5-tum in exilio permanere debuisse, praeter Arrhi-Episcopum Strigoniensem Episcopos Nitriensem, et Jaurinensem alios Sedibus suis prae manibus Turearum existentibus extorres a Comitiis abfuisse, denique praeter Archi-Episcopum Strigoniensem, jam in sede sua installatum, omnes reliquos electos tantum , et nondum installatos fuisse.

Quantum ad Il-um: Adversatur etiam avitae saeculorum usu approbatae ConsSretudini; etenim et ante annum l608, c cujus art. l-o p. c. sumptum est argumentum, et post illum usque nostra tempora Episcopi licet Residentias non habentes per Regales vocabantur, ductu art. 26. I495 ipsis Regnicolis petentibus ut singuli Praelati in Persona, et non per Electos comparere teneantur, et a temporibus