Opinio Excelsae Regnicolaris-Deputationis motivis suffulta, pro pertractandis in consequentiam Articuli 67: 1790/1 elaboratis Systematicis Operatis Articulo 8. 1825/7 exmissae circa objecta ad Deputationem Publico-Politicam relata. / Posonii / in Typographia S. Ludovici Weber / 1831

I. Coordinatio Comitiorum, cum Projectis 11. Articulorum

20 si) bit considerationem; qua nempe Mandatarius Jurisdictionis, res eandem specialiter contin­gentes, pro assumpto in se munere proponere , tueri , et promovere obligatur. Quatenus interim ad complexum Statuum , et Ordinum Regni , identitatem Regnicolarum repraesentan­tium pertinet, partem Legislativi Corporis constituit; hocque sub respectu, dum quoad ob­jecta Tractatuum Diaetalium Regnum totum respicientia, convictionem suam pronunciat , per Jurisdictionem mittentem ad onus responsionis trahi non potest; secus namque, si ex fis, quae in Uiäetali deliberatione semet evolverunt, in aliam, meboremque partem convicto, Jioc non obstante datae Instructioni inhaerendum esset, in hoc sanis deliberationibus inimi­co, propriae ingenuae convictionis cum imperio datae sibi Instructionis conflictu, munus ejus paradoxum, omnisque provincia in nudo obsequio, et sola eorum, quae a Mittentibus in quamque materiam imperata acciperet recitatione subsisteret. Qua thesi posita, cum omnes Nuncii aequali obligatione attinerentur, sententiis Instructione jam praeoccupatis, omnis dis­quisitio : quid Publico expediat? supervacanea esset; exulare proinde oporteret omnem deli­berationem, in qua tamen praecipua vis Comitiorum consistit. Salva itaque auctoritate Comi­tiorum, in quibus solis cum Coronato Principe congregatis, Legum ferendarum potestas resi­det, Intructiones tantum relate ad Articulum 8: 1741. item ad promovendum quidpiam, quod Jurisdictionem mittentem specialiter tangit, imperative; relate ad Tractatuum Diaetalium ob­jectavero saltem consultiyae esse possunt. Articulus 7: 1553. Principio huic non tantum non refragatur, quin imo illud amplius confirmat. Expensis enim 6-ta, et 7-ma Propositio­nibus Regiis, ad quas Articulus idem perlatus est, inclarescit: acceptationi illarum jam tunc Titulum 9: i-mae obfuisse; in praesentiarum vero etiam Articulos 8: 1741. 26: 179® refra­gari. Alter qui Instructionum meminit, Articulus 17: i556 est, qui cum praecedentibus com­binatus , de localibus solum Comitatuum adjunctis, et invicem initis conventionibus agit; co­que ipso, quod Nuncii in Articulo hoc memorati spoponderint, Mittentes suos partibus suis non defuturos , ad promiscue asserendam Instructionibus imperativam vim, nullum suppedi­tat argumentum. Nihilo plus sequitur ex allato eo exemplo, quod alibi gentium Deputatus munere se abdicare, quam menti Principalium refragari maluerit; quaestio enim, quae exem­plo huic ansam dedit, circa fundamentalem Institutionem versabatur, quae nec in Regno hoc Tractatus Diaetalis constitueret objectum; vicissim vero Gentis alterius calamitates do­cumentum praebent, Instructionibus, si eae modum excedant, publicae rei perniciem adma­turari posse. Id denique, ut Propositiones Regiae Literis Regalibus semper comprehendantur, meritum rei aeque non mutat; Propositiones enim , durantibus etiam Comitiis novae interve­nire possunt, ad quas primitiva Instructio applicari nequiret, quaeve dempto Articuli 8: 1741. casu, liberam in Membris Corporis Legislativi consultandi, et decidendi activitatem require­rent, Tandem nec id sufficiens praemissorum in obversum praebet argumentum, quod po­testas Executiva in Nuncios, qui se Committentibus suis obligatos esse non senserint , majo­rem obtinere influxum queat; moralis enim ille Character, in quem talis se exerere influxus potest, Instructione quamcunque imperativa ab eodem non retinebitur. Eminente proinde pluralitate Commembrorum Excelsae Regnicolaris Deputationis, stabilitus est: Articulus IV. De Instructionibus Nunc iorum. Instructionibus obligativis , cum libertate deliberationis, et fine Comi­tiorum non cohaerentibus, statuitur: Instructiones Nunciis dandas, tantum re­late ad Articulum 8: 1711. et promovenda ea, quae Jurisdictionem mittentem specialiter tangunt, obligativas, relate ad objecta vero Diaetalium Tractatuum nonnissi consullivas esse posse. lis

Next

/
Thumbnails
Contents