Opinio Excelsae Regnicolaris Deputationis per Artic.[ulum] 8-vum 1827. ordinatae, super objectis Ecclesiasticis et Fundationalibus. / Posonii / in Typhographia Ludovici Landerer de Füskút / 1830

i

Ílis quantitate ilefinienda sit. — Insuper cum in Parochiis talibus, quae liberalitate Fundatorum, notabiles ultra competentem sui sustentationem reditus habent, mens jam ipsa Fundatorum eo respexisse videatur, ut onus restaurationis, ct respective reparationis aedium Paro. Chalium ex ipso adeopuláto Beneficio supportentur: ejus est mentis Deputatio haec Regnicolaris, Patronos Ecclesiarum in similibus locis, sumptibus restaurationis, et reparationis istiiismodi amplius gravari non posse; cujus rei in projectando quoque intra Articulo dc Jure Patronatus, et obligationibus eidem connexis mentionem injiciendam existimavit. — Porro, quoniam evenire soleat, ut in aliquibus Parochiis, praeter Collatores alii etiam sint Nobiles possessionati, imo quaedam Communitates e meris Nobilibus consistant, justumque non sit, ut hi omnibus Spiritualibus beneficiis, absque omni temporali onere, gaudeant: censet haec Deputatio Regnicolaris justitiae, aequitatique consonum esse, ut in tali casu Nobiles quoque, qua Parochiani, proportione prudenti Magistratus politici , in cujus gremio degunt judicio determinanda, ad necessarias manuales, et jugales operas, quoad ponenda, et conservanda Parochialia aedificia ad habitationem, et Oeconomiam stricte necessaria, concurrant. — Demum supra expositis Patronorum obligationibus judicio Deputationis hujus Regnicolaris illud quoque addendum venit: ut ad Beneficium Patronatui suo obnoxium, de jure et facto vacans redditum, ad praescriptum Art. 9: 1553. et Art 55.: 1723. viros ad ecclesiastica munia canonice idoneosintra spatium quatuor mensium, inde a tenipore vacantis Beneficii, praesentare teneantur, ita, ut si praesentatio intra hoc tempus facta non fuerit, neque ante elapsum terminum prolongatio hujus petita, vel concessa, jus vacanti Ecclesiae Parochum praeficiendi in hoc casu ad Dioecesanum devolvatur. Ad Jura vero Patronorum Deputatio haec Regnicolaris praecipue pertinere judicat jus praesentandi paulo ante memoratum, item jus Rationum revisioni, de peculio Ecclesiae Patronatui suo subjectae, interveniendi.

Sed praeter haec gravissima hic loci surgit quaestio de Abdicatione Juris Patronatus, videlicet cx incidenti expositionis per Comitatum Liptoviensem, hoc in merito in postremis Regni Comitiis factae, emersit quaestio: an liberum sit Patronis, se hoc suo Jure, dum veljent abdicare? eaque res juxta opinionem Circularem pagina Actorum 846. 1827 ad Elaho«

ratum in Ecclesiasticis fuit relegata. -—

Facile perspicitur in casum, quo libera Juris Patronatus, obligationumque cum hoc connexarum abdicatio, irrestricte stabiliretur, plures adhue quam actu jam in ruinam vergentes conspiciuntur, Ecclesias desolatum iri, cum manifesto sane religionis, et quae cum hac intime nexa est, communis Patriae felicitatis detrimento. — Itaque operae pretium fore ju dicavit haec Deputatio, momenta rei uberius excutere. Ouaeri potest:

1- mo An abdicatio Juris Patronatus irrestricte admitti possit? quod si vero iriestricte sustinenda haud esset;

2- do Ouibusnam in Casibus, et adjunctis negari nequeat ?

Ad l-um non modo dictaminc SS. Canonum, sed et Legum patriarum, usuquc 'n Hungária perpetuo, ac universali, ubicunque Curator animarum instituendus erat pro clesia, aedibusque Parochialibus fundus designari, pro harum structura necessarii sumptus suppeditari, demum fine conciliandae salutari idgenus instituto, stabilitatis dotatio, les reditus, ut ex bis tum Ecclesia, tum ejus Minister sustentari possit, offeiii, et g debebant,'consensusque Ordinjrii accedere. Oui beneficia haec, honoribus, et pra g -» emolumentis item prout haec per Leges Ecclesiasticas similibus benefactoribus cons acceptatis, Ecclesiae praestitit, ac devovit, Patronus dicebatur. Jus Patronatus cun tibus ei oneribus, majoris firmitatis causa per ipsos saepe Reges nosti os Apostol eo , q

►

____________________________________________________________