Sacratissima Maiestas! (1791)

5. / Allocutio Primatis Regni in ingressu Regis.

rumvis matorum Medalam, ad Regni Meditullium, locum lcilicet ineundorum pro Regis ac Regni Salute Confiliorum voto Patrum Noftrorum oportuniilimum di* gnata eft.

Vix etiam libera a curis, & fatigiis lolemnis Suae Inaugurationis in Romanorum Imperatorem, ad lupremum illum totius ChriRianitatis dignitatum Apicem communibus Votis vocata, & venire initandus aduria, ut fideles quoque Status, & Ordines hujus Regni Sui Hungarice, fo- lemni Sua, & legali in Regem Apoftolicum inauguratione ocyus confolaretur, nullo fibi a tot fatigiis induito relpirio, mox illam non obftante aeris alperioribus, fibique infuetis viciffitudinibus jam obnoxii moleftia, viarumque in dies crelcente difficultate, bono omine, pro Fefto Divi Leopoldi, Tutelaris Sui, praefigere dignata eft.

Laetiffimus hic Nuncius vergente in finem proxi- me [praeterlapfo Mente Odtobri ad nos allatus, accendit in animis congregatorum Fidelium, totque, & tam efficacibus Paterni Majeftatis Veftne Amoris, Clemen- the, ac Juftitiae documentis praeventorum Statuum, & Ordinum vivum defiderium, noftri cauta lulceptas has moleftias, quantum per nos ftaret, promptiffime, ac

efficaciffime fublevandi; Propterea nihil cumftandum ra, *

ti, interruptis, quibus ad perpetuandam felicitatem noA 3 ftram