Pongrácz Sándor (szerk.): A Magyar Természettudományi Múzeum évkönyve 31. (Budapest 1938)
Kőfaragó-Gyelnik, V.: Revisio typorum ab auctoribus variis descriptorum III.
Der Typus liegt im Kerb. Nyl. (No. 34674). Der Original Wortlaut der Etikette lautet: „Parmelia aleuritica NYL. K. ± il. Padaskoji (no. 244). NORRLIN. 1874. 34674". Wenn auch das Typenexemplar klein ist, konnte es doch sicher festgestellt werden, daß es in jeder Hinsicht mit NYL. et NORRL. Herb. Lieh. Fenn. No. 204 gleich ist. — Thallus typice foliaceus, esorediosus, exisidiosus, lobatus (sicut in Parmelia centrifuga), superne osseo-albidus, versus centrum cinereus, levis vel tenuiter rugulosus, opacus, epruinosus, K + citrinus, C —, KC —, subtus albidus pallidusve, sparse rhizinosus. Apothecia superficialia, parmelioidea, sessilia, usque ad 3 mm magna, marginibus thallinis thallo concoloribus, sat crassis, integris, discis badiis, levibus, epruinosis. Medulla alba, C —, K —, KC + rubescens. Liehen sectionis Xanthoparmeliae VAIN. Nomenklatur. Ich muß Parmelia aleuritica als gute, selbständige Art nehmen, bis nicht bewiesen wird, daß die Lagerfarbe sich bei Parmelia centrifuga von grün bis grau abändern kann. Parmelia centrifuga f. dealbata E. FR. ist mit unserer Pflanze sicher identisch, und diese Form ist nach HILLMAN (in Annal. Mycol. XXIV. 1926. p. 142) durch eine Zwischenform (f. intermedia HILLM.) mit der typischen Parmelia centrifuga verbunden. Die Frage muß auch noch durch die Untersuchung der Formen dealbata E. FR. und intermedia HILLM. geklärt werden. 150. Parmelia amplectens STIRTON in Scottish Natural vol. IV. 1877—78. p. 201. Der Typus liegt im Herb. mus. Glasgow. Der Originalwortlaut der Etikette lautet: „India, Neilgherries. Dr. GEO. WATT. Med. K y then red. slide (8) spermatia. The reddish thallus. Parmelia amplectens (STRN:) Sp: 8, incolor, simp.: ell. p: ,061'." Auf dem vorliegenden Stück sind zwei Parmelien zu sehen. Die eine ist auf der Oberseite graulich mit gelben Mark, das sich auf K —, auf C —, auf KC + intensiv gelb färbt. Nach der zitierten Diagnose wird aber unsere Pflanze die andere sein die ich im folgenden beschreibe: Thallus esorediosus, exisidiosus, superne glaucescens, pro max. p. rubescens, opacus, nudus, levis vel partim areolato-rimosus, subtus niger, usque ad marginem nigro-rhizinosus. Apothecia superficialia, parmelioidea, sessilia, usque ad 3 mm magna, marginibus thallinis sat crassis, integris, thallo concoloribus, discis badiis vel nigro-badiis, levibus, nudis, epruinosis. Medulla alba, C —, KC + rubescens, K + citrina dein rubescens. Thallus lobatus, lobis primariis sinuato-rotundatis, minus ramosis, discretis vel contiguis, substrato