Pongrácz Sándor (szerk.): A Magyar Természettudományi Múzeum évkönyve 31. (Budapest 1938)
Kőfaragó-Gyelnik, V.: Revisio typorum ab auctoribus variis descriptorum III.
adpressis. Liehen subsectionis Cyclocheileae VAIN, (non Xanthoparmeliae VAIN.). Das Lager ist größtenteils durch Einwirkung von Wasser oder anderer Flüssigkeit rot, in der Weise wie das bei Parmelia rosaei'ormis (ACH.) GYEL. (= Parmelia sulcata TAYL.) öfters der Fall ist. Natürlich habe ich die Reaktionsangaben von solchen Teilen des Thallus gewonnen, wo er nicht rotgefärbt (= verdorben) war. Wo das Lager rotgefärbt ist, dort sind die Markreaktionen weniger deutlich und das Mark selbst auch mehr weniger rotgefärbt. 131, Parmelia amplexa STIRTON in Transact. Glasgow Soc. of Field Natural vol. V. 1877. p. 212. Der Typus liegt im Herb. mus. Glasgow. Der Originalwortlaut der Etikette lautet: „S. Africa, Sommerset East, Prof: P. Mc OWAN. Med: white K — C —. Th: K greenich y: C.... —. Parmelia amplexa (STRN:). Sp: 8, incolores, ellip:, simp:, crasso, '012— '016 X 066—8 mm, paraph, non distinetae". Thallus foliaceus, diametr. 2 cm, esorediosus, exisidiosus, lobatus, lobis primariis subrotundatis, discretis vel subcontiguis, minus ramosis, ca. 1'5 —2 mm latis, lobis adventivis deficientibus, superne viridescenti-luteolus, nudus, opacus, versus apices loborum subopacus, levis, versus centrum (constanter?) ruguloso-papillosus, subtus niger, rhizinosus, in zona marginali angusta (1—2 mm) erhizinosus et venoso-rugosus. Apothecia superficialia, parmelioidea, sessilia, 1'5 —2 mm magna, marginibus thallinis crassis, integris, thallo concoloribus, discis pallide rufescentibus, levibus, nudis, epruinosis. Medulla alba, C —, KC + rubescens, K + citrina. Liehen sectionis Subflavescentes VAIN subsectionis Eciliatae GYEL. Oberseite in der Mitte runzelig papillös. Ob diese Papillosität konstant wie bei Parmelia Jelinekii KREMPELH. ist, bleibt dahingestellt. Das Lager ist winzig und scheint jung zu sein, es ist also möglich, daß bei völlig entwickeltem Lager die runzelige Papillosität der Parmelia Jelinekii gleicht, es ist aber möglich, daß dies hier nur ein Zufall ist. 152. Parmelia amplexula STIRTON in Transact, and Proceed. Roy. Soc. Victoria vol. XVII. 1881. p. 69. Der Typus liegt im Herb. mus. London. Der Originalwortlaut der Etikette lautet: „Queensland nr. Brisbane: F. M. BAILEY. No. 262. med: white K — C red C (alone) —. Parmelia amplexula (STRN:). Sp: 8, .008—.011 X -005—6 mm: paraphyses crassae, interruptae, breves. Closely allied to P. austro-africana. Described in 2'd paper". lr