Horváth Géza (szerk.): A Magyar Természettudományi Múzeum évkönyve 2. (Budapest 1904)

Kulczynski, V.: De Opilionibus. Observationes nonnullae

DE OPILIONIBUS. 81 tulit Opiliones nonnullos, qui certo non species sunt sed formse non adultse, ut: Hoplites argentatus L. KOCH. Opilio Rhododendri L. KOCH. cet. — Speciebus dubiis Opilionum Cel. K. KRAEPELIN recte Acantholophurn horridum (PANZ.) adiecit. Nuper Cel. I)r. F. DAHL opinionem piotulit. Opilionum, genera nonnulla tota (Amopaum et Metopoctea) non nisi in exemplis non perfecte evolutis posita esse.

1 Piemoventur itaque paulatim e numero specierum verarum species Opilionum fictae, secl nondurn omnes remotae sunt. * Ubi indagationem copise permagnae Opilionum, partim in thesauro Cel. Dris C. CHYZERH (nunc Musei Nationalis Hungarici proprio) conservatorum, paitem a me ipso collectorum, incepi. necesse mihi visum est. signa qusedam aetatis adultse liarum bestiolarum invenire faciliora ad animadvertendum, quam quod protulit Cel. H. J. HANSEN

. Utrum enim oriticium genitale apertum sit an clausuni, non semper facile, imo saepe non sine aliquo temporis detrimento — cemitur. Accuratior inquisitio demonstravit, « species» Trogulidarum (,quas novi) tegumentis mollioribus instructas formas non adultas, atque genera Amopaum SÖRENS

. et Metopocteam E. SIM

. in exemplis iuvenilibus generum Dicranolasmatis SÖRENS

. et Troguli LATR. posita esse. Exempla Trogididarum nuper adulta, tegumentis nondum induratis, pauca modo vidi ; talia specimina Dicranolasmatis a iuvenibus (Amopao) probabiliter praeter alia — distinguentur processu sternali optime evoluto ei sulco bene distincto, qui sulcus deest exemplis iuvenibus (cfr. fig. 1 et 2). Cel. PL SÖRENSEN certo processum sternalem Dicranolasmatis pro segmento ventrali 1-mo habuit, quum abdomen generis huius in segmenta ventralia 7, generis Amopai vero in segmenta ventralia 6 partitum dixit.

2 Differentia respondens in Troguli s multo minus manifesta ; in adultis processus sternalis. sulco profundo distinctus, lamella est brevis, lata, dura; in iunioribus etiam margo anticus segmenti ventralis primi depressus est auf sulco distinctus. sed mollis et minor quam in adultis. Spiracula facilius plerumque conspiciuntur in iuvenibus quam in adultis Dicranolasmatibus" secl differentia hsec non magni momenti est; in bis 1 Sitzungsberichte der Gesellsch. naturforschender Freunde. Berlin, 1903, Nr. 7, pag. 278 sequ. 2 W. SÖRENSEN, Bidrag til Phalangidernes Morpologi og Systematik cet. (Naturhistonk Tidsskrift, ser. 3, vol. 8) pag. 5Iii, 518. Conferantur diagnoses Amopai et Dicranolasmalis apud Cel. W. SÖKENSENIUM loc. cit. et in opere Cel. E. SIMONII : Les Arachnides de France, vol. VII, pag. 290.